Πλιάτσικο

// // 18 comments
Κατερίνα Γκαράνη
Ποιο κύτταρο ξύπνησε μέσα μας; Ποια κατάρα ήταν αυτή που κοιμόταν τόσα χρόνια στο υποσυνείδητό μας και ένα πρωί άρχισε να ξεπηδά από τον λήθαργό της και να γεμίζει τον κόσμο γύρω μας; Δεν είμαστε τέτοιοι ή πάντα ήμαστε τέτοιοι και το κρύβαμε; Σαν εφιαλτικός σπόρος που ήταν φυτεμένος σε δροσερά λιβάδια και δεν άνθιζε. Ήθελε αέρηδες, λειψυδρία και πολύ αλάτι για να ανθίσει. Βρήκε το κατάλληλο έδαφος και τέλειες καιρικές συνθήκες για να βγάλει ρίζα, για να απλωθεί υπόγεια και να κάνει τον μπαξέ της ύπαρξής μας τον Κήπο της Αναίδειας.
Δεν μεταλλαχθήκαμε εμείς, ο λαός των πριγκίπων, γίναμε αυτό που κρύβαμε για χρόνια... Απλώνουμε το χέρι μας με το δρεπάνι και ό,τι μας χαλάει τα γούστα και την επιβίωση το κόβουμε σύρριζα. Μπαίνουμε στα ελεύθερα μέχρι πρότινος χωράφια, μπήγουμε τα παλούκια, τεντώνουμε τα σύρματα για να τα κάνουμε δικά μας. Βγάζουμε την Ιστορία μας σε πλειστηριασμό και τα κομμάτια Ελλάδας σε παζάρι άπλυτων, τσιμεντάρουμε Ναούς, Μνημεία για δύο υπόγεια με γκαράζ. Χαράζουμε δρόμους στα δάση των Νυμφών για ένα κομμάτι επιδότησης ζεστής στο χέρι. Όλα για την τσέπη μας.
Βιάζουμε ότι δεν έχει φωνή να φωνάξει, ό,τι δεν έχει χέρι να αμυνθεί. Περιμέναμε σαν τους πλιατσικολόγους να κάνουμε ντου στην νέα Τριπολιτσά, που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες την λέγαμε Πατρίδα, αφήνοντας πίσω καμένη γη. Σαν τα κοράκια περιμέναμε να σταματήσει να κινείται αυτό το σώμα -που τόσο πάλεψε να ζήσει- για να κάνουμε το τσιμπούσι των εφιαλτικών ματαιόδοξων ονείρων μας. Και είμαστε τραγικοί όταν βγάζουμε τα κρυμμένα μας μαχαίρια να χτυπηθούμε με τον δίπλα καταπατητή του Παραδείσου για κάτι που το λέμε «δικό μας», για κάτι που ποτέ δεν αγαπήσαμε εν τέλει, απλά το ποθήσαμε και το κρυφοκοιτούσαμε χρόνια με φθόνο.
Είχε ανοίξει τα μάτια του ο πραγματικός μας εαυτός δεκαετίες τώρα, αλλά έκανε υπομονή μέχρι να έρθει η στιγμή που άμυνα δεν θα υπήρχε. Μέχρι που και το τελευταίο κύτταρο περηφάνιας θα είχε καταστραφεί από τον καρκίνο που θέριευε μέσα μας. Το νιώθαμε, βλέπαμε την αλλαγή αλλά κανείς μας δεν πολέμησε να το σταματήσει. Ακόμη και εκείνοι που άργησαν να μεταλλαχθούν δεν έκοψαν το κεφάλι το τέρατος που έβλεπαν να δυναμώνει μέρα με τη μέρα. Κιοτέψαμε.
Και τώρα πλάσματα δίποδα τριγυρίζουμε σε πανικό πάνω στην Ιερή Γη που την κάναμε στα μέτρα της Αποκάλυψης που χρόνια σχεδιάζαμε, και ψάχνουμε για κουφάρια να ικανοποιήσουμε την πείνα μας. Άλλη γη πλέον δεν έχει. Άλλη ζωή πλέον δεν έχει. Σε λίγο θα αρχίσουμε να τρώμε τις σάρκες μας. Μέχρι τελευταία σταγόνα θα στραγγίξουμε την ύπαρξη μας. Το τελευταίο πλιάτσικο που μας απέμεινε να κάνουμε είναι στον ίδιο μας τον εαυτό.

18 σχόλια:

Sogal είπε...

Simple Man

Έως πότε θα αυτομαστιγονόμαστε......

Φώντας είπε...

Το κύτταρο του πλιατσικολόγου αγαπητέ Simple. Άτιμο κύτταρο βλέπεις.

Iptamenos Ollandos είπε...

Είναι ένα άλλο κύτταρο αδελφέ που πρέπει να μάθουμε να ακούμε και λέγεται συνείδηση...
Όποιος δεν το κάνει λέγεται απλά ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ οι σημερινοί πολιτικοί, ανεξαρτήτου πολιτικού χώρου, που δείχνουν συναίνεση και θέληση,είναι όσοι μέχρι χθες οικοδόμησαν το πελατειακό κράτος και διαμόρφωσαν την υπάρχουσα κατάσταση.
Αλλά εμείς πρέπει να δείξουμε ανωτερότητα και να υποκύψουμε για να δούμε;
Μου αρέσει η διάχυση ευθυνών, η καλλιέργεια της αίσθησης ότι όλοι φταίμε επειδή ακολουθήσαμε τους κανόνες και νόμους που αυτοί νομοθέτησαν και εφάρμοσαν. Φταίω για την φοροδιαφυγή γιατί ο ιδιώτης είχε το τηλέφωνο του πολιτικού προϊστάμενου, για την ηλεκτροδότηση του αυθαιρέτου γιατί είναι δικός μας, για την ανέλιξη και τις αμοιβές των δικών μας για τις προαγωγές των δικών μας αλλά προς θεού δεν φταίει ο διατάχτης αλλά όλοι μας.Φταίω που όποτε μίλαγα είχα απέναντι συνδικαλιστές και τη συνωμοσία της συνενοχής, με απόλυση, εκβιασμό, μετάθεση.Φταίω και για τα ακίνητα πολιτικών που δεν δικαιολογούνται και πρέπει να πληρώσουν όλοι πλην των ταγών της χώρας.
Στη ζωή όμως υπάρχει καταλογισμός και επιμερισμός ευθυνών, όποιος θέλει καρτερικότητα και άφεση ας πάει στην εκκλησία θα είναι καλύτερα για αμφοτέρους.

staxti είπε...

Είδα κάτι χωράφια με ηλιοτρόπια πριν λίγες μέρες σε ένα χωριό που κάποτε ήταν γεμάτα καλαμπόκια και σιτάρι.Ένας γέροντας μου είπε ότι τώρα αντί για τροφή παράγουν βιοκαύσιμα στην περιοχή και ότι μαζί με τη στροφή των νέων μόνο στον τουρισμό χάθηκε κάθε ελπίδα για το χωριό.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλά κάνεις και χρησιμοποιείς α΄πληθυντικό
Υπάρχουν κι αυτοί που φταίνε γιατί ανέχτηκαν όλους αυτούς που έφταιγαν χρόνια..
Καλό σου βράδυ καλημέρα μάλλον

neotera είπε...

Ναι είναι αλήθεια αυτό που λέει ο Σογκαλ. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Πολλοί είναι εκείνοι που μαστιγώθηκαν αλλά δεν ενέδωσαν και δεν συμμετείχαν σε κανένα πλιάτσικο. Και τώρα οργίζονται, πολύ και θυμώνουν, μαζύ με άλλους πολλούς που βλέπουν πως πρέπει τώρα να αλλάξουμε ρότα. Και τα εμπόδια φαίνονται σε όλους να "μικραίνουν" μέρα με τη μέρα...

Simple Man είπε...

Sogal,
εφόσον δεν είχαμε την παλικαριά να μαστιγώσουμε αυτούς που έπρεπε όταν έπρεπε, έτσι θα πάμε τώρα. Αυτομαστιγώνοντας την δειλία μας.

Φώντα,
άτιμο και αιωνόβιο άπ' ό,τι αποδεικνύεται.

Ιπτάμενε,
η συνείδηση είναι η πρώτη που μπήκε στην κωλότσεπη αυτού του λαού.

Ανώνυμε,
"καταμερισμός ευθυνών". Για ποιο κράτος μιλάς και για ποιον λαό; Τον πλιατσικοθρεμμένο; Αυτόν που έβαζε το πεντοχίλιαρο στο ένα χέρι και το ψηφοδέλτιο στο άλλο;

Στάχτη,
το χωράφι θέλει παλικάρια, η τεμπελιά θέλει αλισβέρισια. Στο δεύτερο είμαστε αυθεντίες.

Ελίτσα,
η διαφορά μεταξύ βιαστή και θεατή βιασμού είναι ότι ο δεύτερος είναι πιο άρρωστος από τον πρώτο. Διάλεξε θέση.

neotera,
Αν δεν ήμαστε ίδιοι τότε γιατί γίναμε σαν τα μούτρα τους; Όσο για την Αλλαγή....ρότας, αυτή την πλήρωσε πολύ ακριβά αυτός ο τόπος.

Σιγαλας Μακαριος είπε...

Φτανει πια η απαισιοδοξία, ακονηστε τα γιαταγάνια σας η ώρα πλησιάζει...

sonora είπε...

Ο λόγος σου με ταράζει,αλλά δεν θ’άθελα να πω κάτι περισσότερο τώρα,είναι αργά.Θα τολμήσω να ρωτήσω όπως και προηγούμενος σχολιαστής έκανε,τι βαφτίζεις ιδανικό, simple man.Η απάντηση προς την
Ελίτσα είναι δίκαιη αλλά πολύ αυστηρή.Όλοι ημιτελείς είμαστε, δεν είμαστε άγιοι.Προτείνω μια τσιπουροκατάνυξη,για να ξορκίσουμε τις σκιές που μαζεύτηκαν.Όπως και νάχει ,χρειάζεται να έχουμε δύναμη.

Simple Man είπε...

WishmasteR,
και ποιος θα φυλάει τα νώτα μας;

donasonora,
την απάντηση για το δικό μου ιδανικό θα την βρεις στην προηγούμενη ανάρτηση. Δεν κρίνω κανέναν, την σιωπή μου κατακρίνω. Και το δειλό μου χέρι.
Καλή σου μέρα

Ανώνυμος είπε...

"οι κοιμισμένοι είναι συμμέτοχοι με ό,τι συμβαίνει"
"όταν όλοι είναι ξύπνιοι ζουν σε έναν κόσμο, όταν κοιμούνται, ζει ο κάθε ένας στον κόσμο του"
Ηράκλειτος
μάλλον από το www.mousa.gr τα είδα.

Ανώνυμος είπε...

Σου ξαναγράφω: μήπως μπορείς να μου πεις ποιός είναι ο σοφός που είπε πως "οι σοφοί δεν συμμετέχουν στα κοινά; έφαγα το mousa.gr και δεν βρήκα αυτή τη προτομή που του έχεις. Ευχαριστώ.

Iptamenos Ollandos είπε...

Αδελφέ παίρνω το θάρρος να απαντήσω στον Ανώνυμο γιατί ο Νεφέστορας είχε αναλύσει πολύ καλά το συγκεκριμένο ρητό.

Είναι του Επίκουρου Ανώνυμε και μπορείς να δεις μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη εδώ:
http://nefestoras1.blogspot.com/2009/07/blog-post_15.html

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ, πολύ ενδιαφέρον.
Συμπτωματικά βρήκα κι αυτό εδώ
http://www.youtube.com/watch?v=t6HIg6f_CBU&feature=related
που λέει πως κι ο Πλάτων στη Πολιτεία, πίστευε πως οι καλύτεροι κυβερνήτες θα γίνουν αυτοί που δεν θέλουν να κυβερνούν. Έχει κι άλλα βίντεος στο ίδιο θέμα και από διαφορετικές προσεγγίσεις.

Snake είπε...

Υποκλινομαι αγαπητε.....

'ΦΑΝΤΑΣΟΥ' είπε...

Πλιάτσικο είναι ο,τι αρπάζει κανείς μετά από επιδρομή. Η λεία νομίζω. Εμεινε τίποτε να αρπάξουμε από τους εαυτούς μας;

Simple Man είπε...

Iptamenos Ollandos
Αδερφέ ευχαριστίες για την παραπομπή στο εκπληκτικό γραπτό του nefestoras.

Ανώνυμο
Ακόμα να καταλάβει αυτή η ανθρωπότητα; Τι άλλο πρέπει να της κάνουν;

alfa
Ευχαριστώ.

'ΦΑΝΤΑΣΟΥ'
Καμιά ανάσα ίσως και να περίσσεψε.