Ξεκαθάρισμα

// // 19 comments
Κατερίνα Γκαράνη
Πήγαινε πες στην Δημοκρατία να πάει να πλυθεί γιατί η μπόχα της έχει κολλήσει πια στους τοίχους των σπιτιών μας. Μην εθελοτυφλεί επειδή έχει κάμποσους ακόμα που την κάνουν παρέα. Εκείνοι βρωμάνε περισσότερο από την ίδια και οι στάμπες που αφήνει ο λιπαρός ιδρώτας τους -όταν την αγκαλιάζουν-κάνουν το ακριβοπληρωμένο της ταγιέρ να μοιάζει με τοίχο σφαγείου που δεν καθαρίστηκε ποτέ.
Πες της να μην περνάει από την γειτονιά γιατί κάποιοι παλιοί εραστές της, που την λάτρεψαν, ακονίζουν τα μαχαίρια τους έχοντας μπροστά τους μια φωτογραφία του ’70: Αυτή με το σιέλ φορεματάκι της να γελάει και εκείνοι δίπλα της να μην τολμούν ούτε να την αγγίξουν, μη και χαλάσουν την στιγμή, μη και τσαλακώσουν το όνειρο.
Πήγαινε πες στην Αριστερά να μην κορδώνεται όταν περνάει από τα σοκάκια γιατί τα χαμπέρια έφθασαν από καιρό στα αφτιά των παιδιών της. Έχει χρόνια τώρα, που όταν αυτά έβγαιναν από την πόρτα για το σχολείο της ζωής, αυτή έβαζε τους γιους των αφεντικών από το παράθυρο και το γλεντούσαν.
Πήγαινε πες της ότι ακόμα πηγαίνουν μαζί της οι ατσαλάκωτοι της ζωής μόνο και μόνο για την παλιά της αίγλη. Κατά τα άλλα κατάντησε σαν γριά πόρνη επαρχιακού μπορδέλου που πας μαζί της όχι από ανάγκη αλλά από οίκτο. Πες της ότι τα παιδιά της, που κρυβόταν πίσω από την φούστα της όταν λυγερή και περήφανη περπατούσε στα συντρίμμια της Ιστορίας, θέλουν να την κουρέψουν γουλί και να την κρεμάσουν από το σχοινί του καμπαναριού. Κάθε φορά που θα τινάζεται το κορμί της να χτυπάει η καμπάνα όχι για αυτήν, αλλά για τα όνειρα που έθαψε με τα ίδια της τα χέρια πριν ακόμα ανδρωθούν.
Πήγαινε πες στην Δικαιοσύνη ότι δεν μπορεί να κρύβεται για πολύ πια. Όσο και να την προστατεύουν οι σωματοφύλακες της ανανδρίας κουτσαίνει από την αριστερή πλευρά και ξεχωρίζει στο πλήθος. Της έμεινε κουσούρι από τότε που έκλεβε από την ζυγαριά και τα’ χωνε στις τσέπες της τα δίκια των ερήμην καταδικασμένων. Πες της ότι έχει μία ευκαιρία να μαχαιρωθεί μόνη της με το σπαθί της. Εκείνο που έκοψε λάθους λαιμούς την ώρα που αυτοί τεντωνόταν με πρησμένες φλέβες φωνάζοντας για δίκιο.
Τέλος, πήγαινε πες στην Ελευθερία ότι θα την βγάλει καθαρή. Όχι γιατί στάθηκε ως έπρεπε αλλά γιατί οι πέτρες που μας έβαζε να κουβαλάμε στον ανήφορο των Αξιών έγιναν μία-μία, οι τοίχοι του σπιτιού που μέσα κοιμάται η Ελπίδα μας.

19 σχόλια:

OSTRIA είπε...

EΜΕΙΝΑ ΑΦΩΝΟΣ!ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΦΩΝΗ ΣΟΥ!!!!

Sogal είπε...

Καταστάλαγμα ψυχής μισού αιώνα...

tiktos είπε...

"Συνοικία το όνειρο"

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

σα γροθιά στο στομάχι το ένιωσα...
αυτό μονάχα

Ο νοών...νοείτω είπε...

Εύγε!!!

Ανώνυμος είπε...

Τί παίρνεις ρε simpleman; Ότι και να είναι ελπίζω να μη σου αφήσει κουσούρι μόνιμο...

Ανώνυμος είπε...

Φασιστόμουτρα πασόκοι, είσαστε τελειωμένοι (δυστυχώς προλάβατε να πάρετε μαζί σας και την Ελλάδα).

alfazita είπε...

Υποκλινομαι αγαπητε μου αυτη ηταν ισχυρη γροθια

alfazita είπε...

Με την αδεια σας το αναρτω και εγω

Ανώνυμος είπε...

Χουντοκρατία ,Βολεψοαριστερά και Πλουτοδικαιοσύνη ήταν από γεννοφάσκια τους που αγόραζαν και πουλούσαν συνειδήσεις.Αφού έζησαν μέσα στη χλιδή τόσα χρόνια στο σβέρκο μας, μας κάνουν κομμάτια στο παζάρι των αγορών και πειραματόζωα αντοχής.
Ατέλειωτος ανήφορος.
Τα σέβη μου.

Simple Man είπε...

ΟSTRIA,
μόνο φωνή έμεινε.

Sogal,
και βάλε!

tiktos,
"συνοικία ο εφιάλτης" πλέον.

Μια φορά κι έναν τρελό,
συνηθισμένοι είμαστε από τις γροθιές.

Ο νοών...νοείτω,
να είσαι καλά.

πρασινάλογα,
πάντως σίγουρα όχι πράσινο, αυτό αφήνει επικίνδυνα κουσούρια...ξέρεις εσύ.

γιώργος ο λαμόγιος,
ό,τι πεις.

alfazita,
καλησπέρα και ευχαριστώ

Στάχτη,
αλίμονο σε αυτούς που προχώρησαν μέχρι τώρα σε ίσωμα.

Iptamenos Ollandos είπε...

Μακάρι να μπορούσα να το φωνάξω έτσι ακριβώς...

Ανώνυμος είπε...

Η αριστερά...
Που έπαθε το σύνδρομο των μαύρων, ή των ομοφυλλόφιλων.
Που εκεί που οι μαύροι απ την καταπίεση και το ρατσισμό απαλλάχτηκαν, πέσανε στη λούμπα του να περάσουν στην απέναντι όχθη κι επιτιθέμενοι πια, να καταγγέλλουν ρατσιστική οποιαδήποτε κίνηση έχει σαν αποδέκτη μαύρο. Κι οι ομοφυλλόφιλοι ομοίως, απ το περιθώριο και το ρατσισμό, να επιτίθενται με γελοίες παρελάσεις, προκλητική επίδειξη της ιδιαιτερότητάς τους κι απόριψη των άλλων.
Έτσι κι η αριστερά, από διωκόμενη, φυλακιζόμενη, ριζοσπαστική σε προτάσεις, και απομονωμένη, μ αυτό το σύνδρομο είναι υπόδειγμα νομιμοφροσύνης, συλλαλητηρίων επιταφίου και φόβου μην μας κατηγορήσουν για επαναστάτες...
Άσε που η κοινοβουλευτική εκπροσώπιση, είναι γλυκειά πια...

mbiker

Despina είπε...

μέσα απ' τις στάχτες...
η ελπίδα καπνός...
ουρλιάζει...
κι εγώ μαζί...
κι όπου μας βγάλει!!!

Simple Man είπε...

Ιπτάμενε,
στη φωνή μείναμε μόνο, δυστυχώς

mbiker,
θα συμφωνήσω μαζί σου

Despina,
στην απόγνωση μας έχει βγάλει και έχει χειρότερο λιμάνι μετά: Της Χαμένης Ελπίδας.

arkouda είπε...

Απλά υπέροχο!!!!

Simple Man είπε...

arkouda,
να είσαι καλά.

giopso είπε...

Άφωνος!
Ελπίζω να μην έχεις πρόβλημα για την ανάρτηση που θα κάνω εδώ: http://www.psomas.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=307:2010-11-11-08-40-13&catid=45:2010-03-23-09-32-11&Itemid=28

Simple Man είπε...

giopso,
μεγάλη μου τιμή και σε ευχαριστώ.