Η γρίπη των φτηνών

Δέν θυμάμαι που το άκουσα, αλλά όποιος το σκέφτηκε έκανε τη διάγνωση του αιώνα. Φτηνά μυαλά βασανίζουν, καταστρέφουν και λεηλατούν τις ζωές μας. Φάρμακο για να γλυτώσει η πραγματική ανθρώπινη ράτσα από τόν ιό δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να βρεθεί στο μέλλον. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Μόλις βολεύτηκε ο πρώτος ΗΟΜΟ φτηνός στο κόμμα και κατάλαβε ότι εκτός από τη βόλεψη, μπορεί να βγάλει και τα απωθημένα του τραυματισμένου μυαλού του πάνω στον συνάνθρωπό του, η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη. Οι κρατούντες έχασαν το παιχνίδι γιατί πίστευαν ότι όλοι αυτοί οι φτηνιάρηδες κάνουν μόνο για παλαμάκια,ψήφους και αφίσες. Στο τέλος έχασαν και την αρχηγία γιατί οι τραυματισμένοι νοητικά μπορούν να τα κάνουν όλα. Το ένα φέρνει το άλλο, έτσι κατέλαβαν όλα τα πόστα της κρατικής εξουσίας και το μόνο που κάνουν είναι να ενδιαφέρονται για το φτηνό τομάρι τους. Ο νόμος, η αισθητική, η δικαιοσύνη και άλλες έννοιες που καταλαβαίνει ο μέσος άνθρωπος για να δίνει αξία στην κοινωνία που αναγκάζεται να ζεί, για τον HOMO φτηνό είναι άγνωστες όχι μόνο ως έννοιες, αλλά και ως λέξεις. Το ερώτημα που μπαίνει λοιπόν είναι βασανιστικό. Τελικά είναι τόσοι πολλοί; Εντάξει, είναι ανίκητοι, τελεία και παύλα. Στο κάτω-κάτω της γραφής αυτοί οι φτηνοδικτατορίσκοι είναι η πλειοψηφία; Μήπως είναι οι άλλοι που κάνουν υπομονή καί δεν το γνωρίζουν; Αυτή η ταλαίπωρη υπομονή έχει όρια; Μήπως το αγρίεμα της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα οφείλεται στην υπομονή των πολλών; Η τραυματισμένη υπομονή και το τραυματισμένο μυαλό έχουν ένα κοινό σημείο. Δέν υπάρχει φάρμακο για θεραπεία