Αυτός ο άνθρωπος...αυτός

Κατερίνα Γκαράνη
Στέκεται αγέρωχος, καμαρωτός και οραματιστής για να καμαρώσει τα νιάτα που κυβερνάει στην παρέλαση. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που συνηγορεί στην παραπαιδεία και επιμένει στην πολιτική που στέλνει στην ανεργία όλους τους νέους. Κάνει δηλώσεις μετά το πέρας της παρέλασης, για το μήνυμα της επετείου, για τους αγώνες του έθνους, για την ελευθερία. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που εγκρίνει την επίθεση των ΜΑΤ σε συνταξιούχους, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, γενικώς σε όποιον του χαλάει τη σούπα (βλέπε Λευκίμη, Ελληνικό). Τώρα τελευταία έμαθε και για τους άταφους νεκρούς στην Αλβανία, ρίχνοντας το δάκρυ κορόμηλο μπροστά στις κάμερες. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που συνηγορεί με την πολιτική να κοπεί το ΕΚΑΣ από τις συντάξεις των ζωντανών εκείνης της γενιάς για ένα ευρώ. Πρωί- πρωί πιάνει στασίδι στη δοξολογία για να τιμήσει τούς νεκρούς που έπεσαν ελευθερώνοντας τα άγια χώματα της πατρίδας. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα ανταλλάξει, θα τσιμεντοποιήσει, θα μολύνει, θα καταπατήσει τα λευτερωμένα «άγια χώματα». Κοιτάζοντας στα μάτια το λαό μέσα από την κάμερα, θα του ευχηθεί και χρόνια πολλά για την επέτειο. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που συντομεύει τα χρόνια του καθένα, συνηγορώντας με την πολιτική του συστήματος υγείας. Με ύφος που θα το ζήλευαν πραγματικοί πολεμιστές, πάντα μπροστά στις κάμερες, καλεί το λαό να φυλάει Θερμοπύλες. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που όταν διαπραγματεύεται τα δίκια της πατρίδας, το «παίζει» διπλωμάτης, παραχωρώντας ιερά και όσια.
Ως κουκουλοφόρος της νέας τάξης τεντώνει το χέρι του, σε δείχνει, σε στήνει στον τοίχο καθημερινώς και ανελλιπώς, παίρνοντας έτσι την εκδίκησή του από σένα που παρέμεινες Άνθρωπος και δεν μεταλλάχθηκες σε Αυτός.