Ραγιάδες

// // 8 comments
Κατερίνα Γκαράνη
Δεν είμαστε έντιμοι με την συνείδησή μας αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί η αγανάκτηση που νιώσαμε όταν ακούσαμε έναν Τούρκο να ομολογεί ότι εκτέλεσε Έλληνες και Κύπριους το 1974 ως στρατιώτης μετά από διαταγή του διοικητή του. Θέλουμε να τον κρεμάσουμε, θέλουμε να τον βασανίσουμε χωρίς πρώτα να ζητήσουμε τον λόγο από τους υπουργούς Εξωτερικών και τους Πρωθυπουργούς της χώρας μας και γενικώς όλων των πολιτικών. Όλων αυτών που έκαναν την θητεία τους από το 1974 μέχρι σήμερα. Είναι πραγματικά άδικο τώρα που ο «εχθρός» ομολογεί εμείς να θέλουμε την δική του καταδίκη ως εγκληματία πολέμου και δεν θέλουμε πρώτα να περάσουν από τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια όλοι οι πολιτικοί που τολμούσαν να αμφισβητούν, για λόγους διπλωματικούς, την εκτέλεση Ελλήνων πολιτών αλλά και Κυπρίων.
Αυτή η ανατριχίλα της υπουργού Εξωτερικών που με το δάκρυ στο μάτι αναφέρεται στο γεγονός και υπογραμμίζει ότι αν αληθεύουν οι δηλώσεις του Αττίλα Ολγκάτς, τότε η κυβέρνηση θα κάνει ότι είναι εφικτό για να τιμωρηθεί, θυμίζει ρόλο σε παιδικό θεατρικό. Ποιος να τιμωρηθεί κυρία Μπακογιάννη; Ο στρατιώτης που έλαβε εντολές και τις εκτέλεσε γιατί αυτό έπρεπε δυστυχώς να κάνει ή όλοι οι Έλληνες πολιτικοί που όταν ακούτε ή ακούγατε Βόρεια Κύπρο αλλάζατε κουβέντα γιατί αυτό σας έκαιγε;
Πόσα χρόνια πριν έπρεπε η Ελλάδα να φθάσει το θέμα ως εκεί που έπρεπε να το φθάσει; Τουλάχιστον 30. Κι όμως ούτε ένας Έλληνας πολιτικός δεν είχε τα κότσια να πει αυτό που είπε ένας Τούρκος πρώην στρατιώτης. Αυτός τους σκότωσε και εσείς τους «θάψατε». Αδέλφια και μανάδες να ψάχνουν στα αρχεία της ΕΡΤ για σκηνές από τα τουρκικά στρατόπεδα αιχμαλώτων μη και δουν τον γιο, τον αδελφό. Ακόμα ψάχνουν και εσείς το βουλώνατε ενώ γνωρίζατε. Και τώρα σας χάλασε την σούπα ένας Τούρκος. Αυτό δεν το περιμένατε γιατί πολύ απλά νομίζατε ότι όλοι είναι σαν τα μούτρα σας: Ραγιάδες. Ο Αττίλα Ολγκάτς έκανε το καθήκον του: Σκότωσε ένα κομμάτι από όλους εμάς. Πήρε με το χέρι του ανάσες από όλους εμάς. Είχε όμως την ειλικρίνεια να πει ότι το έκανε. Δεν είναι ήρωας, είναι φονιάς. Κάποια αδέλφια αυτές τις ημέρες πήραν το μήνυμα ότι το αίμα τους εν τέλει δεν ζει. Τα 35 χρόνια ελπίδας που είχαν κάποια αδέλφια ότι ίσως τα πράγματα να μην ήταν τόσο τραγικά, ποιος θα τους τα γυρίσει πίσω; Ποιος Έλληνας πολιτικός θα χτυπήσει την πόρτα ενός αδελφού αγνοούμενου για να πει: Συγνώμη σας λέγαμε ψέματα για διπλωματικούς λόγους; Συγνώμη το πολιτικό κόστος ήταν μεγαλύτερο από τα κόκαλα του αδελφού σας; Συγνώμη αλλά χεζόμαστε στην ιδέα ότι μπορεί να έχουμε Ελληνοτουρκικό επεισόδιο; Συγνώμη αλλά για να γίνουμε πολιτικοί έπρεπε να είμαστε πρώτα Ραγιάδες; Ποιος;

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είδα την αναδημοσίευση σ"ταχάλια" και μπήκα εδώ.
Σιχαίνομαι τα ευχολόγια, τα συγχαρητήρια κτλ, δεν είχα-έχω-θα έχω κομματική ταυτότητα, θέλω μόνο δικαιοσύνη, τα έχω εντελώς χαμένα με την αφόρητη παρακμή-παράλυση-βρωμιά που βιώνω και ... να με πάρει και να με σηκώσει αν έχω διαβάσει πιο σωστό-απλό-άμεσο-δυνατό κείμενο...

Κωνσταντίνος Τερζής είπε...

Μόνο μία λέξη: Μπράβο!

Μαρία Σεφέρου είπε...

Τα πιο ειλικρινή και θερμά μου συγχαρητήρια για το πραγματικά εμπνευσμένο κείμενό σας! Υποκλίνομαι!

Ανώνυμος είπε...

Αριστείδη, χαμένα τα έχουμε όλοι μας. Λίγη δικαιοσύνη ζητάμε...μόνο αυτή.

Ανώνυμος είπε...

Kωνσταντίνε,
ευχαριστούμε.

Ανώνυμος είπε...

Κα Σεφέρου,
όλοι υποκλινόμαστε στην αλήθεια. Να είστε πάντα καλά.

Iptamenos Ollandos είπε...

Συγχαρητήρια και από μένα...
Όπως παρατήρησε εύστοχα ο Αριστείδης: "σωστό-απλό-άμεσο-δυνατό"

Ανώνυμος είπε...

iptamene,
ό,τι και να γράφουμε, ό,τι και να λέμε κάποιοι τελικά ούτε νεκροί δεν δικαιώθηκαν