Η συμβολή του μορίου στην Ελληνική πραγματικότητα

Κατερίνα Γκαράνη
Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί ότι σε όλες τις εκδοχές του θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική κοινωνία συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ανάπτυξή της και την λύση σημαντικών προβλημάτων για την ευημερία του λαού.
Σίγουρα θα έχετε γνωρίσει ζευγάρια που συνήψαν βιαστικά γάμο έστω και πολιτικό («κατηραμένον») για την απόκτηση πολλών μορίων ώστε να επιτευχθεί ο διορισμός στον δημόσιο τομέα. Εδώ δεν παίζουν ρόλο τα δύο μόρια των συζύγων, αλλά τα πολλά που χορηγεί η πατρίς. Για να μην κατηγορηθεί η πατρίς ότι είναι οπισθοδρομική προτρέπει ύστερα τους συζύγους να χρησιμοποιούν αλόγιστα τα δύο τους μόρια προς τεκνοποίηση γιατί με την απόκτηση τέκνων χορηγεί κι’ άλλα μόρια που χρησιμεύουν για αύξηση αποδοχών ή και ευνοϊκές μεταθέσεις των φερόντων καρπερά μόρια. Προσοχή: στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει σημασία η ικανοποίηση των μορίων αλλά η τεκνοποίηση. Αν παρ’ όλα αυτά καταφέρουν οι μοριοκυνηγοί να το ευχαριστηθούν το καλό είναι διπλό.
Τουτέστιν δεν θα λέμε όπως παλιά «αυτό το παιδί είναι καρπός του έρωτα» αλλά «αυτό το παιδί είναι καρπός του διορισμού»
Η ανύπαρκτη μοριακή σύσταση των εγκεφάλων που τα σκέφτονται αυτά δεν τους επιτρέπει να δουν τα παραπάνω ως αποτέλεσμα παραγωγικότητας, αξιοκρατίας ή άλλων ωφέλιμων παραγόντων για την κοινωνία. Διαπιστώνουμε πως με ακμαία μόρια έχετε την λύση των προβλημάτων στο «πιάτο». Επίσης δεν μπορούν να εγγυηθούν μια αξιοπρεπή ζωή με παιδεία για τα «μοριακά παιδιά» διότι η αλυσίδα θα συνεχιστεί και μέχρι να το καταλάβουν θα ψάχνουν και τα ίδια για μόρια, ενώ οι μοριογενάρχες θα έχουν περάσει στην παρακάτω κατηγορία.
Θα έχετε γνωρίσει συνταξιούχους που ζούνε (τρόπος του λέγειν) με συντάξεις που είναι πια ακριβώς σαν το μόριο τους, δηλαδή εν υπνώσει. Εδώ η πατρίς δεν χορηγεί «ουδεπόποτε» και με καμία κυβέρνηση μόρια που λύνουν προβλήματα γιατί σου λέει «τι μπορεί να καταφέρει ο συνταξιούχος με μόριο που έχει πάρει την κατιούσα εδώ και χρόνια». Η εξουσία φοβάται μόνο σφριγηλά μόρια μήπως τα κάνουν γυαλιά καρφιά ή μήπως δεν πάρει ξανά ψήφους, γι’ αυτό στήνει το δικό της μόριο ευχαρίστως προς ανακούφιση των ψηφοφόρων, οι συνταξιούχοι βολεύονται και με την θέα της οπής ενός κουλουριού.
Μέχρι εδώ είδαμε κάποιες περιπτώσεις υπαρκτών μορίων που δίνουν αγώνα επιβίωσης κατά την άποψή τους. Ας δούμε και κάποιες περιπτώσεις ανύπαρκτων μορίων που είναι και αυτά καθοριστικά στην Ελληνική πραγματικότητα.
Δεν μπορώ να γνωρίζω πόσο υπερήφανοι είσαστε για την εξωτερική πολιτική αλλά απ’ ότι φαίνεται η διπλωματία άνευ μορίων σε κάνει να νιώθεις υποτελής.
Στο θέμα της παιδείας τα ανύπαρκτα μόρια της σύστασης του υποτιθέμενου εγκεφάλου των κρατούντων οδηγούν γενιές ολόκληρες στην παράκρουση με τα καμώματά τους διότι άλλο σκέφτομαι και άλλο παλινδρομώ το μόριό μου παίζοντας τον μεταρρυθμιστή.
Τα ίδια παλινδρομικά μόρια θα συναντήσεις και στην υγεία αλλά και σε όλη την Ελληνική πραγματικότητα, που ζώντας έναν πλαστό ευδαιμονισμό τα τελευταία τριάντα και βάλε χρόνια, αρχίζει να νιώθει ότι κάποιο μεγάλο μόριο πλησιάζει επικίνδυνα τα σφριγηλά και καλοθρεμμένα οπίσθιά της.
Επειδή οι νεοέλληνες πάντα ήταν υπερήφανοι για τα μόρια τους, θυμηθείτε το πρόσφατο «είναι βαρύ το μόριο του τσολιά», δεν καταλαβαίνω πως ανέχονται να τους βασανίζουν ανύπαρκτα εγκεφαλικά μόρια.
Τελικά το μέγεθος, το βάρος και η τεχνική των μορίων δεν μπορούν να νικήσουν την ανυπαρξία τους.