Το δίφραγκο

// // 22 comments
Κατερίνα Γκαράνη
Πάντα έλεγα ότι ο ήχος της σιωπής είναι κάτι πολύ εξωπραγματικό , κάτι που γράφθηκε με ποιητική αδεία. Ποτέ δεν υπήρχε η απόλυτη σιωπή, μέχρι που την ένιωσα. Μέσα σε αυτό το διαδικτυακό σύστημα που εναποθέτουμε σκέψεις και περιγράφουμε άλλοτε «καλλιτεχνικώς» και άλλοτε άτσαλα, αρχίζω να ακούω τις φωνές σας. Όλων σας. Ακόμα και αυτών που δεν έχουν μπει σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο.
Είναι σαν να είμαι ένα βαθύ πηγάδι και ο καθένας σας ρίχνει μέσα ένα δίφραγκο. Ακούω την πτώση και το κουδούνισμα της κατάληξης.
Όσο απρόσωπο και να είναι αυτό το σύστημα επικοινωνίας μας, γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον τόσο καλά όσο δεν γνωρίζουμε ανθρώπους που βλέπουμε, ακούμε, αγγίζουμε και μυρίζουμε καθημερινώς. Μέσα σε αυτή την κοινωνία που δημιουργούμε με ψευδώνυμα και ψεύτικα προφίλ, λέμε την αλήθεια στον εαυτό μας κάνοντας, τoν διαδικτυακό συνοδοιπόρο καθρέπτη. Γιατί εσύ που γράφεις και εγώ που γράφω στον εαυτό μας τα εκμυστηρευόμαστε . Και από τον εαυτό σου, ως γνωστόν, δεν κρύβεσαι .Ακόμη και οι γελοίοι εντυπωσιασμοί μας και η έπαρση που νιώθουμε δημοσιεύοντας κάτι που θα χαθεί σε λίγο στην απόλυτη λήθη, δείχνουν την στιγμιαία διάθεση που στον πραγματικό κόσμο εντέχνως την καλύπτουμε.
Έρχονται και εκείνες οι στιγμές που λες: «γιατί να γράψω κάτι, σάμπως θα αλλάξω τίποτα;» Σταματάς για κάμποσες ημέρες και ξαφνικά ακούω πάλι το δίφραγκο να πέφτει. Δεν ξέρεις τι θόρυβο μπορεί να κάνει ένα δίφραγκο σε ένα άδειο πηγάδι.! Ταράζει το ακουστικό νεύρο και μετά αρχίζεις να ακούς. Μετά από λίγο να βλέπεις και να μυρίζεις. Στο τέλος φθάνει και η στιγμή της αφής που σε κάνει να χτυπήσεις φιλικά τον άλλον στην πλάτη ή να τον απωθήσεις σπρώχνοντας. Άλλοτε αυτό που αντιμετωπίζεις είναι μοναδικά αληθινό και άλλοτε μοναδικά ψεύτικο. Αλλά είναι η αλήθεια. Ο ήχος της σιωπής είναι η αλήθεια. Ως τέτοια εκλαμβάνεται και ως τέτοια αντιμετωπίζεται. Μικρή ή μεγάλη μέσα στα «εικονικά» μας σπίτια γεμίζει την ατμόσφαιρα.
Και τώρα που γράφω ακούω δίφραγκα να πέφτουν μέσα μου και είναι σαν τις ευχές, αυτές που κάναμε παιδιά, που τώρα γιγαντώθηκαν και συνάμα συρρικνώθηκαν σε ένα κέρμα, που βγάζει φωνή και που γεμίζει μαζί με τα άλλα την αδειοσύνη του πηγαδιού. Νιώθω ότι είμαι εδώ για να πετάξεις την ευχή σου και να σου ανταποδώσω στα ίσα.

22 σχόλια:

Iptamenos Ollandos είπε...

Τι να σου γράψω αδελφέ; Κομμάτια μ' έκανες. Σ' ευχαριστώ απλά που υπάρχεις...

tiktos είπε...

Κάνω μια ευχή,
να βγει αληθινή η ευχή.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Κάναμε σκέψεις παράλληλες. Σα να μπήκες στο μυαλό μου και να τα είπες εσύ για μένα...

Να είσαι καλά... κι αυτό το γκλιν που κάνει το διφραγκάκι όταν φτάνει στον πάτο ποτέ δεν ξέρεις πως θα αντιηχηθεί στα τοιχώματα του πηγαδιού..

staxti είπε...

Γκλιν!!!

alfazita είπε...

Τι να γράψω …… το διαβάζω και…..γκλιν….στα τοιχώματα του μυαλού μου. Σε ευχαριστώ

τάκης τυρταίος είπε...

Φίλε, μήπως είσαι η σκέψη?
Νόμιζα πως την είχα δέσει με τη λογική.Γκλίν.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Ευχαριστούμε πηγάδι μας
Που μας δροσίζεις και μας ανέχεσαι
Κάνω ευχή ..μυστική όμως ναι;

'ΦΑΝΤΑΣΟΥ' είπε...

Οι σκέψεις θα μείνουν όπως και ο ήχος του δίφραγκου... Και όταν τα δικά μας πρωτόνια θα κάνουν σεργιάνι στις γειτονιές του σύμπαντος, κάποιος που θα τα αναπνέει θα σκέφτεται με μας...
Simple man πέρα απο τη δροσιά που μας προσφέρεις, δίνεις και τροφή στη σκέψη ...

Ροζαλία είπε...

"Πώς αλλιώς αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι...."

Φώντας είπε...

Simple ο ήχος μιας παλιάς δεκάρας κάνει;

simple man είπε...

Iπτάμενε,
ανταποδίδω

Τίκτο,
το θέμα είναι να την κάνεις

Μια φορά κι έναν τρελό,
ο ήχος κάθε φορά είναι μοναδικός...

Στάχτη,
στα αφτιά μου είναι σαν ρυάκι.

alfazita,
θα ήταν ο ήχος της δικής μου ευχής.

Τάκη,
είμαι εσύ , είσαι εγώ, είναι όλοι.

Ελίτσα,
ευχή να' ναι και ας είναι μυστική.

fantasou,
το πήγες πιο πέρα το θέμα, αλλά αυτό είναι εν τέλει το ζήτημα.

Ροζαλία,
όπως το λες. Και μισούνται με το ίδιο πάθος.

Φώντα,
Αυτές είναι σπάνιες πια. Τιμή μου να την σπαταλήσετε....

Ροζαλία είπε...

...στους ομοιους μου μιλώ . στους διαφορετικους ωμιλησα παλιοτερα γελώντας πως υπάρχουν....

Ανώνυμος είπε...

Σχέσεις ουσίας με αποδείξεις αδιάψευστες...
Ζωντανά πηγάδια σε εποχές άνυδρες
Διάθεσιμα δίφραγκα σε καιρούς χαλεπούς

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

ο ηχος της σιωπης ειναι που αγγιζει τις ψυχες...
ευχομαι να μπορεις παντα να ακους
καλη σου μερα

simple man είπε...

Ροζαλία,
σωστή.

Φοράδα,
ρίξε κέρματα. Ρίχνε συνεχώς.

Πεταλούδα,
το εύχομαι κι εγώ σε σένα.

Σιγαλας Μακαριος είπε...

φίλε υποκλίνομαι με συγκίνησες

α Κενταύρου είπε...

Λάθρα βιώσας μακριά από μικρότητες,εγωισμούς,ανταγωνισμούς,φιλοδοξίες ,πλούτη,διακρίσεις, βραβεία,μέσα στην απόλυτη ανωνυμία,όπως τα ανώνυμα άστρα…

simple man είπε...

Wishmaster,
σε άκουσα που έπεφτες.

α Κεντάυρου,
τα καλύτερα άστρα και τα πιο φωτεινά.

karagioz είπε...

Πάρε άλλο ένα δίφραγκο από τόν
65άρη karagioz.
Εγώ άκουσα τό δικό σου!
[άσεμαι στήν ΝΙΡΒΑΝΑ ΜΟΥ.Γιατί μέ ταράζεις?]

simple man είπε...

Karagioz,
σε ταράζω για να μου πετάς δίφραγκα.
Τι όμορφο όνομα είναι αυτό που έχεις!
Καλημέρα

karagioz είπε...

....φυσικά είσαι από τούς ελάχιστους πού τούς αρέσει τό ονομά μου,γιατί είσαι από τούς ελάχιστους πού μπορούν νά ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ........!

Ανώνυμος είπε...

...Ψάχνω στις τσέπες...
Άδειες!
...κάτι θα βρω κι εγώ να σου προσφέρω... Καλώς σε βρήκα!