Κατερίνα Γκαράνη
Και τώρα τι κάνουμε; Τίποτε. Έχουμε παγώσει όλοι και παρακολουθούμε όλα να γκρεμίζονται τριγύρω μας. Ισοπεδωμένα όνειρα, πρώην υψηλοί στόχοι και το κεραμίδι που είχαμε βάλει πάνω από το κεφάλι μας έχει αρχίσει την κάθοδο και αργά ή γρήγορα θα μας συνθλίψει. Δεν υπάρχουν οικονομικές αναλύσεις, ούτε πολιτικές διεξόδου. Πάνε αυτές οι μέρες. Έφυγαν ανεπιστρεπτί. Όσο για κείνα τα χρόνια που τα βάλαμε ενέχυρο σε μία χώρα, που από πείσμα πιστέψαμε, δεν αγοράζονται πλέον ούτε για μία τρύπια δεκάρα.
Όλοι ξέρουμε ποιοι φταίνε αλλά πια δεν έχουμε τα κουράγια να τους στήσουμε στον τοίχο διότι ακόμη και ο τοίχος των εκτελέσεων των εκτελεστών μας, δόθηκε αντιπαροχή. Μας τον πήραν και αυτόν για να μην έχουμε ούτε καν την ελπίδα της τελικής δικαίωσης. Να πούμε ότι χάσαμε αλλά κάποιοι θα πληρώσουν την πληρωμένη ήττα μας.
Και τώρα τι κάνουμε λοιπόν; Το μαύρο χρήμα καλά κυλάει στ
ις τσέπες όπως κυλούσε πάντα. Οι θυρίδες των πολιτικών και των λαμογιών δεν θα ανοίξουν ποτέ. Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο τελικά κόστισαν σε τρεις γενιές Ελλήνων τα κουστούμια και τα γούστα του χειρότερου συρφετού πολιτικών και εμπλεκομένων παγκοσμίως. Πάντως σίγουρα πιο ακριβά από τα γούστα του κάθε μονάρχη που πέρασε από αυτή την χώρα και από οποιαδήποτε άλλη. Πήραμε με ευκολία το χάπι με το όνομα "Δημοκρατία" ξεχνώντας ότι για να μπορεί αυτή να επιβιώσει θα έπρεπε τα κελιά των φυλακών να είναι μεσοτοιχία με τα έδρανα των βουλευτών. Έτσι ορίζεται η Δημοκρατία: Το λάθος πληρώνεται. Αντί όμως κελιών βάλαμε πλάτη για να χτιστούν κομματικά γραφεία και πουλήσαμε την συνείδηση για μία νύχτα στα μπουζούκια.
Το σπίτι που φτιάξαμε έστεκε χρόνια πάνω σε ρέμα. Ένα υπόγειο ποτάμι κυλούσε όσο κοιμόμαστε και ονειρευόμαστε ότι την επόμενη μέρα ίσως εμείς να ορίζαμε τις ζωές των διπλανών μας, όπως το κωλόπαιδο που έγινε ξαφνικά και από το πουθενά υπουργός. Πέφτει πλέον το σπίτι και έξω δε μπορείς να βγεις. Είναι σαν να σε περικλείει ωκεανός. Ίσως κουτσά- στραβά να την βγάλεις και φέτος. Λίγο λαμογιά, λίγο πονηριά, λίγο κανένας γνωστός….κάτι θα βρεις να κάνεις. Αλλά τα όνειρα για το μέλλον και για αυτά που σκόπευες να εισπράξεις, έχοντας δώσει το μερίδιο σου χρόνια τώρα, ξέχασέ τα. Γενικώς πρέπει να ξεχάσεις ότι είσαι πολίτης μιας χώρας γιατί αν δεν το έχεις συνειδητοποιήσει, ένας ραγιάς ήσουν πάντα και ως ραγιάς θα πεθάνεις.
Τίποτε ποτέ δεν ήταν δικό σου. Νοίκιαζες ένα κομμάτι δήθεν εθνικής συνείδησης και το έκανες και σημαιάκι ανεβαίνοντας 5 εκατοστά από το έδαφος σε φαμφάρες και εθνικές εορτές, σαν να ήταν δική σου αυτή η γη. Δεν ήταν όμως. Νοικιασμένη την είχες εσύ και δυστυχώς, από ό,τι δείχνει η κρυμένη αλλά πραγματική ιστορία, νοικιασμένη την είχαν και οι αναλώσιμοι πρόγονοί σου.
Και τώρα τι κάνουμε; Τίποτε. Έχουμε παγώσει όλοι και παρακολουθούμε όλα να γκρεμίζονται τριγύρω μας. Ισοπεδωμένα όνειρα, πρώην υψηλοί στόχοι και το κεραμίδι που είχαμε βάλει πάνω από το κεφάλι μας έχει αρχίσει την κάθοδο και αργά ή γρήγορα θα μας συνθλίψει. Δεν υπάρχουν οικονομικές αναλύσεις, ούτε πολιτικές διεξόδου. Πάνε αυτές οι μέρες. Έφυγαν ανεπιστρεπτί. Όσο για κείνα τα χρόνια που τα βάλαμε ενέχυρο σε μία χώρα, που από πείσμα πιστέψαμε, δεν αγοράζονται πλέον ούτε για μία τρύπια δεκάρα.
Όλοι ξέρουμε ποιοι φταίνε αλλά πια δεν έχουμε τα κουράγια να τους στήσουμε στον τοίχο διότι ακόμη και ο τοίχος των εκτελέσεων των εκτελεστών μας, δόθηκε αντιπαροχή. Μας τον πήραν και αυτόν για να μην έχουμε ούτε καν την ελπίδα της τελικής δικαίωσης. Να πούμε ότι χάσαμε αλλά κάποιοι θα πληρώσουν την πληρωμένη ήττα μας.
Και τώρα τι κάνουμε λοιπόν; Το μαύρο χρήμα καλά κυλάει στ
ις τσέπες όπως κυλούσε πάντα. Οι θυρίδες των πολιτικών και των λαμογιών δεν θα ανοίξουν ποτέ. Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο τελικά κόστισαν σε τρεις γενιές Ελλήνων τα κουστούμια και τα γούστα του χειρότερου συρφετού πολιτικών και εμπλεκομένων παγκοσμίως. Πάντως σίγουρα πιο ακριβά από τα γούστα του κάθε μονάρχη που πέρασε από αυτή την χώρα και από οποιαδήποτε άλλη. Πήραμε με ευκολία το χάπι με το όνομα "Δημοκρατία" ξεχνώντας ότι για να μπορεί αυτή να επιβιώσει θα έπρεπε τα κελιά των φυλακών να είναι μεσοτοιχία με τα έδρανα των βουλευτών. Έτσι ορίζεται η Δημοκρατία: Το λάθος πληρώνεται. Αντί όμως κελιών βάλαμε πλάτη για να χτιστούν κομματικά γραφεία και πουλήσαμε την συνείδηση για μία νύχτα στα μπουζούκια.Το σπίτι που φτιάξαμε έστεκε χρόνια πάνω σε ρέμα. Ένα υπόγειο ποτάμι κυλούσε όσο κοιμόμαστε και ονειρευόμαστε ότι την επόμενη μέρα ίσως εμείς να ορίζαμε τις ζωές των διπλανών μας, όπως το κωλόπαιδο που έγινε ξαφνικά και από το πουθενά υπουργός. Πέφτει πλέον το σπίτι και έξω δε μπορείς να βγεις. Είναι σαν να σε περικλείει ωκεανός. Ίσως κουτσά- στραβά να την βγάλεις και φέτος. Λίγο λαμογιά, λίγο πονηριά, λίγο κανένας γνωστός….κάτι θα βρεις να κάνεις. Αλλά τα όνειρα για το μέλλον και για αυτά που σκόπευες να εισπράξεις, έχοντας δώσει το μερίδιο σου χρόνια τώρα, ξέχασέ τα. Γενικώς πρέπει να ξεχάσεις ότι είσαι πολίτης μιας χώρας γιατί αν δεν το έχεις συνειδητοποιήσει, ένας ραγιάς ήσουν πάντα και ως ραγιάς θα πεθάνεις.
Τίποτε ποτέ δεν ήταν δικό σου. Νοίκιαζες ένα κομμάτι δήθεν εθνικής συνείδησης και το έκανες και σημαιάκι ανεβαίνοντας 5 εκατοστά από το έδαφος σε φαμφάρες και εθνικές εορτές, σαν να ήταν δική σου αυτή η γη. Δεν ήταν όμως. Νοικιασμένη την είχες εσύ και δυστυχώς, από ό,τι δείχνει η κρυμένη αλλά πραγματική ιστορία, νοικιασμένη την είχαν και οι αναλώσιμοι πρόγονοί σου.
25 σχόλια:
Simple Man το σαθρό οικοδόμημα κατέρρευσε. Τι μέλει γενέσθαι;
Για να ξεχάσεις πρέπει να έχεις και κάτι να θυμηθείς.Ούτε καν σήμερα δεν ξέρουμε αν είμαστε κοινωνία αστική, φεουδαρχική ή φυλετική,δηλαδή αφρικανική.Είμαστε μια μικρή δύναμη με τεράστιες αδυναμίες,κυρίως στα δανεικά.
Στέλνω τα συγχαρητήριά μου προς τον συντάκτη του κειμένου.
gianniotis
Είμαστε μια μικρή αφρικανική δύναμη με τεράστιες αδυναμίες,κυρίως στα δανεικά.
...αυτό του τίκτου πολύ μου άρεσε..!
@ Simple Man,
δεν νομίζω ότι ο "ελληνικός συρφετός"
είναι ο χειρότερος παγκοσμίως...
μάλλον ταυτόσημος και ολίγον τις
"γιαλανζί"..,
οπως λένε οι τούρκοι..;-)
"φύκια για μεταξωτές κορδέλλες"
πουλάμε εδώ και αιώνες,
φούμαρα δηλαδή..:(
Πες τα χρυσόστομε.
Έτσι και πιο χοντρά τα έχω πει και εγώ. Αλλά ο νεοέλληνας είναι απασχολημένος τώρα, δεν μπορεί.
Το απόγευμα αυτό το άρθρο πάει για αναδημοσίευση, θα στείλω trackback.
Προτού αρχίσουμε για τους κακούς Γερμανούς ή Αγγλους ή Αμερικάνους ή την δραχμή ή τους ΕΛ του Λιακόπουλου να θυμηθούμε μερικά απλά πράγματα:
-στη χώρα αυτή έπεσαν 3 κοινοτικά πακέτα και το αποτέλεσμα είναι να είμαστε σε χειρότερη μοίρα από το 1980
-κάποιοι διαχειρίστηκαν και …ενθυλάκωσαν τα δεκάδες δισεκατομμύρια € που δεν πήγαν σε ανάπτυξη σε υποδομές σε εκπαίδευση
-ζούμε με δανεικά, ξοδεύουμε δανεικά, έχουμε 45χρονους συνταξιούχους (όχι μόνο εθελούσιες, μητέρες αλλά και σώματα ασφαλείας και στρατό), έχουμε μισθούς της πλάκας (αλλά επιδόματα τριπλάσια των μισθών στο Δημόσιο), ασφαλιστικές εισφορές …δομημένες και επενδυμένες, ΦΠΑ ενθυλάκωσις (6 δις ο μη αποδοθέν), 26 δις οι βεβαιωμένοι φόροι που ….κάθονται και μερικά δεκάδες δις η παραοικονομία, αλλά είμαστε στις πρώτες θέσεις σε ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ
ΟΜΩΣ
-μας φταίνε οι Γερμανοί, Αγγλοι, Αμερικάνοι, Τούρκοι, ΔΝΤ, οι Εβραίοι, η παγκόσμια συνωμοσία η περίοπτη γεωγραφικής μας θέση, ο Αρίωνας, το ξανθό γένος, οι μετανάστες και όποιος άλλος βρεθεί εύκαιρος.
Άντε και να συμφωνήσω βρε παιδιά, όμως όλοι αυτοί κάνουν την δουλειά τους κοιτάνε τις χώρες τους και τις συλλογικές τσέπες τους.
Μπορεί ένας ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ των τελευταίων 30 χρόνων να αποδείξει και όχι να ισχυριστεί το ίδιο;
Για αυτό μακάρι να έρθει και ο Γιούνγκερ και ο Ρέν και το ΔΝΤ, θα είναι η πρώτη φορά που θα πληρώσω και δεν θα πάνε στα σεντούκια των επώνυμων τζακιών τα € μου οι στερήσεις μου και όταν λοιπόν σώσουν το καράβι, εδώ είναι οι φωστήρες μας μαζί με εμάς να το ξανά κάνουμε μπουρδέλο…
Simple
Εκείνο που μπορεί να αποτρελάνει κάποιον είναι το οτι κάποιοι έδωσαν και άλλοι ήταν έτοιμοι να δώσουν και τη ζωή τους ακόμη γι αυτό το "ενοίκιο".
Όλοι ονειρευόμαστε τη μεγάλη ζωή, το μεγάλο σπίτι κακής κατασκευαστικής ποιότητας πολλές φορές αφού δεν μας νοιάζει ποιος μηχανικός το κατασκευάζει αλλά τι πλακάκι και τι έπιλο ακριβο πάντα θα βάλουμε, καλό αυτοκίνητο, επώνυμα ρούχα, τσάντες παπούτσια και όλα με δανεικά...
Και για αυτό δε φταίνε μόνο τα λάθη των πολιτικών μας αλλά και η ίδια η νοοτροπία μας, που θέλουμε να δείχνουμε κάτι που δεν είμαστε, που θέλουμε να ζούμε όχι με βάση αυτά που μπορούμε αλλά με βάση αυτά που θα θέλαμε, που εθίζουμε τα παιδιά μας από πολί μικρή ηλικία στον καταναλοτισμό. Αλήθεια πόσοι από εμάς έχουμε πει όχι σε μία ακόμα μπλούζα στα παιδιά και ναι σε ένα καλό βιβλίο;;;;
Κάποτε πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική και ίχι να τα βάζουμε με τους πολιτικούς που στο τέλος εμείς τους επιλέγουμε...
Πολύ φοβάμαι ότι η κατάρρευση κι αυτή με ενοικιοστάσιο είναι.
Γιατί αν δεν ήτανε, θα λέγαμε δικό μας είναι κι αφού χάλασε το γκρεμίζουμε για να το ξαναφτιάξουμε. Αλλά που; αφήνει ο ιδιοκτήτης; μόνο να μας πατάει ξέρει στο λαιμό μη τυχόν και χάσει κανα νοίκι...
Ζαλισμένα κοτόπουλα.
Μια γενιά (50ρηδων-60ρηδων), η περιβόητη γενιά του Πολυτεχνείου, εξαργύρωσε το (δήθεν τελικά) ηρωικό "έπος", αποφάσισε πως ο προορισμός της σ αυτόν τον κόσμο είναι να πορευτεί πλάΪ στον νεόπλουτο και χωρίς απαραίτητα νάχει τα λεφτά του.
Αποφάσισε πως αυτό που της ταιριάζει είναι η γλιτσιάρικη χλίδα, η δήθεν επιτυχία, σήκωσε τη σημαία της αρπαχτής και καμάρωνε μαζί της κι υπόλοιπη χώρα.
Τι περιμέναμε αλήθεια?
Πως αποκοιμηθήκαμε έτσι? Αμέτοχοι είμασταν οι υπόλοιποι?
Δώσε και σε μένα μπάρμπα, δεν ήταν τρόπος ζωής για δεκαετίες?
Θυμάστε το αμίμητο του Αντρέα "είπαμε να κάνει ενα δωράκι στον εαυτό του, μα όχι και 500 εκατομύρια"?
Απ τη στιγμή που εκείνο και το άλλο και κάτι παραπλήσιο γίνανε ανέκδοτα, απ τη στιγμή που τα πήραμε ελαφρά, σκάψαμε και το λάκο μας.
Τα κεφάλια μέσα τώρα, γιατί, όταν κάποια κόμματα μας προειδοποιούσαν για το τι μέλλει γενέσθαι, εμείς αλλάζαμε τις σημαίες απο μπλέ σε πράσινες και τούμπαλιν, , περιμένοντας τη σειρά μας στο μεγάλο τραπέζι.
Μόνο, που δεν ρωτήσαμε αν μας είχαν κρατήσει θέση...
mbiker
Ραγιάδες από γενιά σε γενιά..
Ά, να μη ξεχάσω να αγωνιστώ και
εναντίον αυτών που θέλουν ιθαγένειες
και νομιμότητες,αυτοί είναι μαύροι..
Είσαι σε «φόρμα» βλέπω.
Μας έλειψες.
Ευτυχώς που υπάρχει και η δική σου φωνή είναι ένα εύστοχο υπέροχο κείμενο με έκανες να σκεφτώ πολλά….σε ευχαριστώ πολύ
Το στέλνω για αναδημοσίευση
Απόστολος
Sogal,
να αποδεχθούμε την κατάντια μας γιατί για ριζικές αλλαγές δεν έχουμε ούτε το μυαλό αλλά ούτε και την ψυχή.
Τίκτο,
μακάρι να είμαστε αφρικανική. Τουλάχιστον θα ξέραμε να χορεύουμε.
Γιαννιώτη,
να είσαι καλά, την καλημέρα μου.
bbimbo,
θα επιμείνω ότι ο "ελληνικός" πολιτικός συρφετός ήταν και είναι ο χειρότερος του κόσμου. Πολύ φοβάμαι ότι θα συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο. Κράτος φτιαγμένο με δανεικά ως δανεικό μέχρι το τέλος θα πορεύεται.
Πολίτη της Μπανανίας,
Ο νεοέλληνας ήταν και είναι ο ιθαγενείς που για ένα καθρεπτάκι άνετα σου πουλάει και τον Παρθενώνα. Μην τον βλέπεις που ανατριχιάζει από συγκίνηση, την επόμενη στιγμή θα σκεφθεί τι ωραία μεζονέτα θα έχτιζε στην Ακρόπολη.
Ανώνυμε 5:47,
δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου. Άσε που ως ραγιάς θα έχω και την ικανοποίηση να λέω ότι ο ξένος κεχαγιάς φταίει για όλα.
Φώντα,
έδωσαν και ζωή και ψυχή. Αναλώσιμα προϊόντα εθνικής συνείδησης που ως χαρμάνι χρησιμοποιήθηκαν από τα πολιτικά λαμόγια για να δώσουν στην ξεφτιλισμένη πουτανιά τους, ηθική.
Ανώνυμε 8:30,
η Δημοκρατία θέλει παιδεία, αγωγή και τιμωρία. Η έλλειψη αυτών είναι η απόδειξη για το πού φθάσαμε.
Μια φορά κι έναν καιρό,
και βέβαια με ενοικιοστάσιο είναι. Τι νομίζαμε ότι θα κλαίμε το δικό μας σπίτι; Δε νομίζω να το αξίζαμε άλλωστε.
mbiker,
θα συμφωνήσω με αυτά που λες αλλά πέρα από την γενιά του Πολυτεχνείου ήρθαν και μία άλλη γενιά που αντί να πλακώσει στις σφαλιάρες αυτήν του Πολυτεχνείου, έγλυφε για μια θέση στα κομματικά γραφεία. Όσο για τα κόμματα γενικώς, μια χαρά έπαιξαν όλα το παιχνιδάκι τους. Με το αζημίωτο βέβαια.
Τάκη Τυρταίε,
μου προκαλεί μεγάλο γέλιο ο ξεσηκωμός των νεοελλήνων για το θέμα της ιθαγένειας. Μια χαρά οι ραγιάδες έφαγαν και αυτό το παραμύθι. Αλλού γινόταν η σφαγή κι αλλού γλεντούσανε αυτοί.
Alfazita,
την ψυχοθεραπεία μου κάνω κι εγώ όπως όλοι. Γράφω τις ώρες που δεν μουτζώνω τον καθρέπτη μου.
Να'σαι καλά Απόστολε.
simple man εχεις δικιο τα παντα ειναι δανεικα...μεχρι και η ιδια μας η ζωη...ομως κατι ειναι δικο μας μεχρι ενα βαθμο..τα ονειρα...οσο ζουμε θα αναπνεουμε οσο αναπνευουμε θα ονειρεουμαστε εστω και αλλοτριωμενα ονειρα...για ενα καμμενο μελλον...που ισως καποια στιγμη να βελτιωθει...δεν μπορω να δω απαισιοδοξα την κατασταση...ελπιζω για κατι καλυτερο...οπως προειπα...ελπιζω..ακομα εστω... (Liodakis)
Και τι καταλαβαίνουν οι μπαμπουίνοι γύρω σου? Αυτό το ερώτημα θέτω διαρκώς στον εαυτό μου...
Liodakis,
είσαι σίγουρος ότι τα όνειρά μας είναι δικά μας και όχι προσαρμοσμένα στην νοικιασμένη ζωή που έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα;
Wishmaster,
οι μπαμπουίνοι θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν όταν οι δωρεάν μπανάνες θα σταματήσουν να πέφτουν στα κλουβιά τους. Πλησιάζει η ώρα...
Βλέπω γύρω μου να παίζει μουσικές μια ορχήστρα κωφαλάλων με νοικιασμένα όργανα και γύρω τους ένα ακροατήριο μουγγών. Τα σέβη μου Simple man!!!
fantasou,
κλείνουμε λοιπόν μάτια και αφτιά, όπως κάναμε πάντα, κι ας "απολαύσουμε" ο καθένας από μόνος του αυτό το σουρεάλ ρέκβιεμ.
Την καλημέρα μου.
Αν τους βρίζουμε νυχθημερόν μήπως γίνει κάτι ?
simple man καποια ονειρα ειναι νοικιασμενα ομως προσωπικα εχω ονειρα οπως η ελευθερια η παγκοσμια εξισωση των ανθρωπων κλπ. αυτα ειναι και αυτα νοικιασμενα ? ( Liodakis)
neotera,
ίσως να γίνει κάτι μόνο αν πάρουμε την απόφαση να σταματήσουμε τα λόγια και να εφαρμόσουμε την τακτική της ράβδου.
Liodakis,
όχι αυτά δεν είναι νοικιασμένα αλλά και ούτε όνειρα νομίζω. Είναι ανθρώπινο καθήκον.
Αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που χάνεις!
Γιώτα,
και που δεν σου ανήκε ποτέ!
Την καλημέρα μου.
Αν τα όνειρά μας είναι από εκείνα που χρεώνονται με δόσεις στις πιστωτικές μας κάρτες, τότε ίσως ποτέ δεν ακούσαμε τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, και πράγματι τίποτα δεν μας ανήκε ποτέ.
ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ ΑΓΑΠΗΤΕ SIMPLE MAN
Δημοσίευση σχολίου