Ανέβα για να δεις την Πατρίδα

Κατερίνα Γκαράνη
Τι είναι Ιδέα;

Ιδέα είναι ο φονιάς του Ιδανικού. Το κατασκεύασμα του ανθρώπου για να κάνει την μοιρασιά. Και πάντα η μοιρασιά είναι απλή και πάντα πετυχημένη: Εις το όνομα της Ιδέας, τη μια θα πάρουν οι πολλοί και θα είναι όλα ήσυχα για λίγο, την άλλη θα πάρουν οι λίγοι-για όσο θέλουν- και μετά θα γυρίσουν πάλι τον τροχό για να νομίσουν οι πολλοί ότι κέρδισαν τον πόλεμο και να κοιμούνται ήσυχοι, ενώ οι λίγοι  κοιμούνται ακόμα πιο ήσυχοι με την ηθελημένη τους ήττα εις το όνομα πάντα μιας Ιδέας.

Θα μου πεις για τα κόμματα;

Έχεις δει το φεγγάρι να «σκάει» από τον Ερύμανθο;

Αυτή δεν είναι απάντηση.

Αυτή είναι η απάντηση,  διότι τα αιώνια ποτέ δεν χώρεσαν σε παρατάξεις.  Υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν για αυτούς που θέλουν να τα δουν. Για όσους δεν θέλουν , ας βλέπουν τα μούτρα του κάθε μελλοντικού σκουληκοφαγωμένου πολιτικάντη.

Τι είναι πολιτική;

Γελάω πικρά αλλά θα στο πω όσο πιο απλά μπορώ. Πολιτική είναι μια πόρνη που θεωρούν όλοι δεδομένη από την γέννησή τους  αλλά αυτή θα ξεπουλά πάντα ολόκληρες γενιές διότι για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε. Να σε βάλει σε τάξη, να σε ορίσει, να σε κάνει να την θεωρείς απόλυτο δείγμα πολιτισμού.

Πολιτισμός;

Η τραγικότερη εφεύρεση του ανθρώπου. Η απόδειξη ότι είναι ένα άχρηστο ζώο που πρέπει να επιβιώσει φτιάχνοντας έναν πλανήτη πάνω στον πλανήτη. Είναι ο  λόγος που φθάσαν τα πράγματα στο σημείο που ζούμε. Καταδικάστηκε η Βία ως απολίτιστη για να μπορείς πολιτισμένα να ανέχεσαι τον άρρωστο εγκέφαλο του κάθε βιαστή των Ιδανικών σου.

Πώς καταδικάζεις τον Πολιτισμό όταν έχει στηρίξει ολόκληρη την ανθρωπότητα;

Ο Πολιτισμός που εννοείς σε τέσσερις  λέξεις είναι γραμμένος: "Πόλεμος πάντων πατήρ εστί...".

Δεύτερη φορά που αναφέρεσαι στα Ιδανικά.

Είναι γιατί είναι στα μόνα που πιστεύω. Αυτά που σε ορίζουν Άνθρωπο χωρίς σε κάνουν να ξιπάζεσαι γι’ αυτό. Είναι αυτά που σε κάνουν να παλεύεις όπως ένα ζώο παλεύει για την διαιώνιση του είδους του.

Τι είναι Ιδανικό τελικά;

Αυτό που ποτέ δεν θα χαρείς όσο είσαι ζωντανός. Πρέπει να το πληρώσεις  με την ανάσα σου για να μπορέσει να διαιωνιστεί. Αυτό το καθιστά και ως ύψιστο γι’ αυτό και τον ανήφορο, να το αγγίξεις τουλάχιστον,  μόνο λίγοι έχουν τα πνευμόνια να τον ανεβούν.

Φοβάσαι τον θάνατο;

Αν δεν τον φοβόμουν δεν θα τον είχα σε εκτίμηση. Κι εγώ τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Τον θεωρώ αδελφό γιατί από την ώρα που είδα την πραγματική ζωή είναι πάντα δίπλα μου. Ο θάνατος μού δίδαξε την αξία του να είσαι για ακόμα λίγο ζωντανός.

Έχεις όνειρα;

Ναι, έχω μόνο ένα όνειρο: Να πεθάνω ως Άνθρωπος 

Μια τελευταία απορία έχω. Τι είναι πατρίδα;

Έχεις δει το φεγγάρι να «σκάει» στον Ερύμανθο;  Χαϊντού το λένε οι ντόπιοι. Αυτό είναι Πατρίδα.