Αναθεώρηση Προσωπικού Συντάγματος

// // 10 comments
 Κατερίνα Γκαράνη
Ο πόλεμος δεν ξεκίνησε ποτέ διότι ζούμε την εποχή των μαχών. Των προσωπικών μαχών. Η απότομη αλλαγή της ζωής μας και των συνήθειών μας μάς έκανε καταρχάς να ψάχνουμε να βρούμε τον φταίχτη. Τον βρήκαμε στα πρόσωπα των πολιτικών καρικατούρων που αιώνες κυβερνούσαν ζωές σαν τις δικές μας. Οργιστήκαμε μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να τους κόψουμε τα λαρύγγια και να κρεμάσουμε τα κουφάρια τους ανάποδα στην πλατεία Συντάγματος. 
Μετά όμως ξαφνικά είδαμε ότι η καθολική οργή άρχισε να διασπάται εντέχνως από το ίδιο το σύστημα σε κόμματα αναχώματα τραβεστί αριστεράς, σε κόμματα παρακρατικά, σε κόμματα νοικοκυραίων δεξιών και σε ανένταχτους που τα δίνουν όλα να γίνουν ένα ποσοστό καλό σε κάθε εκλογική αναμέτρηση με την ελπίδα συμμετοχής σε έναν πολιτικό συνασπισμό. Και εκεί άρχισε να ξεφουσκώνει η οργή για το πολιτικό σύστημα και άρχισε η οργή για τον παλαμακιστή του κάθε κακομοίρη που θέλει να σε κυβερνήσει χωρίς να ξέρει πώς, αλλά δεν τον ενδιαφέρει και πολύ διότι όπως πάντα τον τρόπο διακυβέρνησης θα τον πάρει έτοιμο σε χαρτί από το ανάλογο διεθνές σύστημα που θα τον χρηματοδοτήσει. 
Η οργή πέρασε στο βλέμμα που ρίχνει ο καθένας μας σε εκείνον που δεν έχασε τίποτε το ουσιαστικό και πάνω από όλα έχει κόμμα να υπερασπιστεί. Η οργή έγινε ένα μεγάλο ερωτηματικό για αυτούς που αδίκως έχασαν και χάνουν τα πάντα αν και πάλεψαν σκληρά να τα αποκτήσουν. Δεν είναι και μικρό πράγμα να σε σέρνουν με χειροπέδες για ένα χρέος που σου επέβαλλαν και την ίδια στιγμή ο άεργος τεμπέλης της ζωής να πίνει τον καφέ του παρακολουθώντας την δική σου κατάντια κάνοντας παράπονα για το επίδομα που το θεωρούσε όχι επίδομα αλλά δικαίωμα. Και η οργή βρήκε τον στόχο. Υπεύθυνος για την κατάντια, την ανεργία, την αυτοκτονία είναι ο διπλανός. 
Ποιος όμως δημιούργησε τον διπλανό; Ποιος ήταν αυτός που έδωσε το δικαίωμα να θεωρεί ο κάθε υπάνθρωπος ότι η ζωή του είναι πολυτιμότερη του αποδεδειγμένα ανθρώπου; Ποιος ήταν αυτός που παραχώρησε έδαφος από τα δικά του δικαιώματα ζωής σε συντεχνίες; Το δικαίωμα για όλα αυτά το έδωσες εσύ που κοιτάς από τον 5ο όροφο και αναρωτιέσαι πώς είναι να πέφτεις. Εσύ, που κάθε φορά που βλέπεις σχοινί αναρωτιέσαι πώς είναι να αιωρείσαι. Εσύ, που όταν όλοι φεύγουν από το σπίτι κοιτάς το δίκαννο του παππού και αναρωτιέσαι αν φθάνει το δάκτυλό σου την σκανδάλη όταν θα έχεις την κάνη μέσα στο στόμα σου.Είδε κανείς τις μέρες που ζήσαμε να αυτοκτονούν μαζικά συντεχνίες; Η μοναξιά και η αξιοπρέπεια δεν χωράνε σε συντεχνίες. Και τις συντεχνίες δεν τις νικάς διότι είναι παιδιά του πολιτικού συστήματος που εσύ υπερασπιζόσουν νομίζοντας ότι υπερασπιζόσουν την δημοκρατία. 
Φθάνεις, λοιπόν, στο δια ταύτα. Γιατί να φθάσεις εσύ ως εδώ; Γιατί εσύ φταις. Διότι τώρα που τα έχεις χάσει όλα και μένει μόνο ο εαυτός σου για να οργιστείς πρέπει να τα βάλεις κάτω τα πράγματα και να δεις ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για συνάνθρωποι αλλά η πλειοψηφία τους είναι μόνο συναλλασσόμενοι. Το Σύνταγμα Δικαιωμάτων που εσύ όρισες ως ευαγγέλιο στο μυαλό σου πρέπει να το αναθεωρήσεις διότι επέβαλλες νόμους απαράβατους αλλά ξέχασες να θέσεις ως πρώτο άρθρο το εξής: Δικαίωμα δικαιωμάτων έχουν μόνο οι αποδεδειγμένα συνάνθρωποι.Φταις γιατί ποτέ η ευθύνη δεν ήταν ομαδική. Ήταν πάντα ατομική και για τον λόγο αυτό στο εδώλιο του κατηγορουμένου δεν σύρεσαι ως ομάδα αλλά ως άτομο. 
Τώρα που δεν έχεις τίποτε να συναλλάξεις, τίποτε που η μάζα να θεωρεί άξιο εκμετάλλευσης δες την αλλιώς την κατάσταση και σώσε ό,τι αξίζει να σωθεί. Η αναζήτηση δεν θα σε κουράσει καθόλου, διότι αυτός ο κατάλογος δεν είναι μακρύς. Στην λίστα θα βρεις αυτούς που σε τέτοιους καιρούς δεν δίνουν μάχες αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας μέσω ομάδων που έχουν συστατικά συντεχνίας. Για αυτούς η κρίση γεννήθηκε την ώρα που γεννήθηκαν κι αυτοί. Θα τους βρεις εκεί που ήταν πάντα και σε καιρούς παχιών αγελάδων να δακρύζουν για ένα δέντρο που αδίκως κόπηκε, για ένα πουλί που ένα χορτάτο παιδί το έκανε στόχο με την σφεντόνα του, για ένα Γιατί που μένει πάντα αναπάντητο. 
Εκεί στέκουν με το στόμα σφιγμένο αυτοί που δεν χώρεσαν ποτέ σε κόμμα, σε συντεχνία, σε ομάδα συμφερόντων. Σαν παιδιά μια ολόκληρη ζωή έχουν τα μάτια χαμηλά για την τιμωρία που τους ορίστηκε και που δεν τους άξιζε. Θα τους δεις να κόβουν το καρβέλι της αξιοπρέπειας σε λειψές φέτες γνωρίζοντας ότι σε έναν πόλεμο με τον εχθρό πρέπει να έχεις νικήσει τον εαυτό σου με χορτασμένη ψυχή.

10 σχόλια:

Κλεισθένης είπε...

Αναρτήθηκε στην "Ιδεοπηγή".

Ανώνυμος είπε...

Ωραιος καλε μου ανθρωπε

antinewskilkis είπε...

ότι καλύτερο έχουμε διαβάσει μήνες τώρα, σ' ευχαριστούμε

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Simple Man
Ίσως να κάνω λάθος. Δεν θα συμμετάσχω όμως στο σύμπλεγμα της Στοκχόλμης. Υπήρξα καλός κ' αγαθός συνειδητά σ' όλη μου τη ζωή. Αρνούμαι να τοποθετήσω εαυτόν δίπλα στα ανθρωπόμορφα όντα που ελέω ξένων δυνάμεων μπαίνουν στο μυαλό μας και επιβάλλουν συμπλέγματα ενοχής. Κατ' ουσίαν όλοι μα όλοι, είμαστε θύματα παραπαιδείας, παραπληροφόρησης, απάτης και στυγνού εγκλήματος. Παιδεία ξανά, ναί. Όμως μ'όλη μου την ελάχιστη ψυχή, αρνούμαι την ενοχή που προτείνεις.
ΚΡΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ολη η αλήθεια σε ένα άρθρο. Να είσαι καλά να γράφεις

Μάρκος

Ανώνυμος είπε...

Δε νομίζω ότι προτείνει ενοχή το άρθρο. Μάλλον μετάνοια εμπνέει: την ταπείνωση που χρειάζεται για να αναγνωρίσεις ότι φταις, και το θάρρος για να στρίψεις επιτέλους το τιμόνι.
Νομίζω ότι όλη η ουσία είναι σε δυο λέξεις: "χορτασμένη ψυχή". Τόσα χρόνια προσπαθούσαμε να τη χορτάσουμε με φούμαρα, αέρα κοπανιστό. Γι' αυτό φτάσαμε σ' αυτό το χάλι. Και είναι απογοητευτικό να βλέπεις τόσους προβληματισμένους/οργισμένους/καταθλιμμένους/απελπισμένους ανθρώπους στο περιβάλλον σου (φυσικό και διαδικτυακό) να κάνουν διαπιστώσεις επί διαπιστώσεων, να πονάνε πραγματικά για τη χώρα τους και το λαό τους, να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα της εθνικής μας ασθένειας και να σταματούν εκεί, να μη φτάνουν ποτέ στον πυρήνα του προβλήματος: στο ό,τι μόνο Ένας μπορεί να χορτάσει την ψυχή του ανθρώπου. Όλα τα υπόλοιπα είναι σκιάχτρα, φτερά στον άνεμο.

ΠΕΡΙΠΛΟΚΟΣ είπε...

SimpleMan είσαι αληθινά ωραίος όπως λέει και ο φίλος πιο πάνω. Είναι κρίμα που άνθρωποι με μυαλό, ευαίσθητοι και ζωντανοί είναι καταδικασμένοι να ζήσουν στον κόσμο των "αγίων". Γιατί σ' αυτό τον κόσμο ποτέ δεν φταίμε "εμείς" γιατί ποτέ δεν μπορεί να φταίει ο "λαός" γιατί τότε θα φταίει η "δημοκρατία". Απ' ότι φαίνεται δεν βαρεθήκαμε ακόμα τα παραμύθια και τις σκιές των σπηλιών... Να είσαι πάντα καλά και να γράφεις.

Simple Man είπε...

Κλεισθένη,
ευχαριστώ.

Καλέ μου ανώνυμε,
να σαι καλά.

antinews kilkis
εγώ ευχαριστώ για την κατανόηση του κειμένου

Μάρκο,
θα γράφω,να είσαι σίγουρος.

Κρης,
δεν προτείνω καμία ενοχή. Απεναντίας. Αναθεώρηση προτείνω.

Ανώνυμε 14/9 9:11
ο κάθε συνειδητοποιημένος άνθρωπος έχοντας αναθεώρηση τα ίδια του τα πιστεύω που επιβλήθηκαν ακόμα και από τον ίδιο, κρύβει μέσα του αυτόν τον Έναν που αναφέρεις.

Περίπλοκε,
πολύ απλά και μεστά το έθεσες.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ simple man, είναι ουτοπικό να ελπίζει κανείς ότι διεφθαρμένοι άνθρωποι θα μπορέσουν ποτέ να σχηματίσουν μια αδιάφθορη κοινωνία. Ο δυτικός διαφωτισμός το δοκίμασε και απέτυχε. Ο κομμουνισμός το δοκίμασε και είδαμε πού κατέληξε. Ο ναζισμός το δοκίμασε, εκεί κι αν είδαμε πού κατέληξε. Το κοινό τους στοιχείο ποιο ήταν; Ότι ήταν ανθρωποκεντρικά συστήματα, ότι θεοποίησαν τον άνθρωπο...

Η διαφθορά κρύβεται στα εσώτατα βάθη της ψυχής του κάθε ανθρώπου και πρώτιστα διαστρέφει τη σχέση του με τον εαυτό του - η σχέση του με το κοινωνικό σύνολο ανήκει στο τελευταίο στάδιο της παραμόρφωσής του. Γι' αυτό και δε θα πετύχει ποτέ καμιά επανάσταση που επιχειρεί να αλλάξει τον κόσμο από την κοινωνία προς το άτομο. Η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο από κάτω προς τα πάνω. Και για να αλλάξει ο άνθρωπος δεν αρκεί μια απλή συνειδητοποιημένη αναθεώρηση των πιστεύω του, όπως λες. Χρειάζεται να πολεμά ισοβίως για να ξεριζώσει τα πάθη του, και πάλι μόνο με βοήθεια άνωθεν μπορεί να τα καταφέρει. Sad, but true.

Δε χρειάζεται να το δημοσιεύσεις, για 'σένα το στέλνω.
Καλή σου τύχη!

Ανώνυμος είπε...

Μια απο τα ιδια διαπιστωνω κι εγω,με την κριση το προσωπο του νεοελληνα φανηκε χωρις μακιγιαζ,αντι ο καθημερινος ανθρωπος να δειχνει διαθεση αλληλοβοηθειας σου μιλανε μονο αν εχουν να παρουν απο εσενα,οι τραγελαφικοι ειναι οσοι προσπαθουν να φτιαξουν ομαδα ωστε να μπουν σε καποιο ψηφοδελτιο.Τι κρατος κληρονομησαμε?αυτο που για να παρεις μια βεβαιωση εως να δεις διορισμο μετα απο οσες σπουδες και διαγωνισμους εκανες επρεπε να εχεις γνωστο.Τι σοι χαρακτηρες θα φτιαξει ενα τετοιο κρατος;Αυτους που βλεπουμε.Τι συμβαινει στις μερες μας;Τα αφεντικα μας αφου αφησαν καμια 30αρια χρονια ησυχο το κοσμο να δουλευει 2 δουλειες νομιζοντας πως εχει κρατος,σταθεροτητα,συμμαχους κλπ και να φτιαξει μια καλη ζωη να μην πεινασουν τα παιδια του οπως πειναγε ο παππους και ο πατερας του,ηρθαν να αρπαξουν οσα ειχαμε φτιαξει,αφου με τετοιου τυπου κρατος-αν εχεις γνωστο πας μπροστα-,ο κοσμος δεν εχει συνειδηση ομαδας.Ειδατε καμια ομαδα να πεταει εστω αυγα σε πολιτικους,τραπεζικους,τροικα κλπ?

Αναρωτιεμαι απλα εαν οι επομενες γεννιες ελληνων θα μας πιστευουν για αυτα που ζουμε-γιατι στα σχολικα βιβλια και στο ιντερνετ δεν θα υπαρχουν- η θα νομιζουν πως υπαρχει παγκοσμιοποιηση,ολοι ειμαστε ιδιοι,σπουδασα κινεζικα και θα βρω δουλεια στη σιγκαπουρη η θα ανοιξω καφετερια στην αλβανια με τον κολητο μου απο το σχολειο,μεχρι τοτε μενω με τους γερους μου και την λεω στη μανα μου που δεν φτιαχνει τεριγιακι.
Τα γραφω εγω που δεν πιστευα τους δικους μου γερους την δεκαετια του 90 που ελεγαν πως θα ξαναζησουμε κατοχη και πεινα,βλεποντας τι εκανε το πασοκ στους ελληνες και εκανα ονειρα για την καριερα που θα εχτιζα και τη ζωη που θα εφτιαχνα,σαν σελιδα λαιφσταιλ περιοδικου(χωρις γνωστο,με την αξια και την δουλεια μου μονο).
Μονο η κουραση και η ταλαιπωρια μου εμεινε απο τα χρονια προσπαθειας και ενα κρατος που την μια ελεγε και την αλλη ξεελεγε μου ροκανισε τα παντα.Και οι συνανθρωποι απλα περιμεναν απο εμενα να πληρωνω,να αγοραζω,να πληρωνω,να ακουω τις οικογενειακες τους γκρινιες και τα ψυχολογικα τους,οσο αυτοι κανονιζαν με τον γνωστο τους να παρουν ακομα μια παρτταιμ δουλεια τυπου φυλακας να κονομανε ακομα ενα 500αρικο το μηνα χωρις να δουλευουν.

Μην ξεχασω,οι συνανθρωποι που ειχαν δυνατο γνωστο πηραν 2-3 διορισμους σε διαφορες θεσεις,επιτροπες κλπ και οσοι ηταν και ολιγον προχωρημενοι στο λαιφσταιλ εγιναν απο βουλευτες εως εθνικοι σταρς.Αυτοι που εβγαλαν με το ζορι το λυκειο με τη βαση.

Θεωρω πως κακως εχουμε κρατος και κριμα το αιμα οσων αγωνιστηκαν απο το 21 μεχρι σημερα,κρατος χωρις δυνατοτητα να εξασφαλιζει την βιωσιμοτητα του λαου του τι κρατος ειναι?φαρσα κρατος.
Καλυτερα να μας εκοβαν σε κομματια,να γινομαστε καποιοι ιταλοι υπηκοοι,καποιοι τουρκοι,καποιοι γαλλοι,αμερικανοι,γερμανοι,αγγλοι κλπ,τοτε θα ειχαμε τα ιδια δικαιωματα που εχουν οι πολιτες τους δεν θα ειμασταν μια μαζα για αφαιμαξη.