Ένας

// // 15 comments
 Κατερίνα Γκαράνη
Αν υπήρχε η δυνατότητα να αλλάξει κάτι σε αυτή την χώρα θα άλλαζε στην πορεία των 200 χρόνων. Στα ίδια μονοπάτια περπάτησαν και οι προηγούμενες γενιές. Γενιές που σφαγιάστηκαν,καήκαν, βιαστήκαν, διώχθηκαν, εξοριστήκαν κι όμως μόλις ορθοπόδησαν έστω και λίγο έτρεχαν πίσω από τον υποψήφιο σωτήρα να τον σηκώσουν στα χέρια μη και πατήσει στα λασπωμένα καλντερίμια των χωριών.
Να τους υποσχεθεί γεφύρια παίρνοντάς τους τα ποτάμια, να τους χορηγήσει μηχανήματα υποθηκεύοντας τα χωράφια που με αίμα είχαν αποκτήσει.
Να υπερψηφιστεί και να μπει σε κάδρο δίπλα στο εικόνισμα και κάποιες φορές δίπλα στα στέφανα πάνω ακριβώς από το κρεββάτι για να θυμούνται ότι ακόμη και την ερωτική συνέυρεση την οφείλουν στον Σωτήρα.
Μόνο στις δύσκολες στιγμές ο όχλος αναζητούσε τον ανυπότακτο και τον τρελό του χωριού να μπει μπροστά για να σηκώσει το βάρος της αξιοπρέπειας μα μόλις τα δύσκολα περνούσαν ο ανυπότακτος καταδικαζόταν, εκτελούνταν, κρέμονταν στο τσιγκέλι, ενώ ο τρελός γινόταν ο περίγελος κάθε Κυριακή μετά το χριστιανικό εκκλησίασμα. Είναι επικίνδυνοι όσοι κουβαλούν την τρέλα της ελευθερίας γι' αυτό η τιμωρία τους πάντα είναι παραδειγματική. Έτσι είναι μαθημένος ο όχλος που πάτησε και πατάει σε αυτή την χώρα. Να ανέχεται ως ραγιάς και να συμπεριφέρεται ως κεχαγιάς.
Γι΄αυτό τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει σε τούτο τον τόπο γιατί είμαστε ολίγιστοι ψυχικά ενώ αριθμητικά ξεπερνούμε τα προγνωστικά των εκλογικών αναμετρήσεων. Κρύβουμε όλοι μας έναν μαυραγορίτη που όταν είναι να επιβιώσουμε βγαίνει από την σπηλιά και τον αφήνουμε να κάνει πλιάτσικο στο βίο και την αξιοπρέπεια του διπλανού μας. Όταν μας παίρνει κιόλας, τον αφήνουμε να σηκώσει κεφάλι και να απαιτεί σαν να του χρωστάει η ζωή ακόμα και την ζωή του άλλου. Στα εύκολα αποτυχαίναμε πάντα, αλλά η έκπληξη έρχονταν στα δύσκολα. Εκεί σπάγαμε κάθε παγκόσμιο ρεκόρ. Όλοι με την γροθιά υψωμένη σε έναν αγώνα που τελικά δεν τον έδωσαν ποτέ οι πολλοί αλλά πάντα οι λίγοι. Δεν είναι άλλωστε ασυνείδητη η έκφραση που λέμε όλοι μας δύο χρόνια τώρα: «Ένας ρε, δεν υπάρχει;» Ψάχνουμε τον Έναν γιατί πάντα Ένας ήταν, και αυτός ο Ένας κατάφερνε το αδιανόητο για αυτό τον όχλο: Να τον κάνει έστω για λίγο λαό. Να κατεβάζει τα εξουσιαστικά είδωλα και να τα φέρνει στα μέτρα του σκλάβου και του κολίγου αποδεικνύοντας ότι δεν έχουν ούτε κατά προσέγγιση το ύψος του ρυτιδιασμένου μετώπου ενός κατατρεγμένου. Αλλά ο Ένας δεν θα φανεί πια. Ίσως κουράστηκε, ίσως πάλι να κουβαλάει την γνώση αυτών των δύο αιώνων. Ίσως να έγινε πια σοφός μετά από τα απανωτά ξεπουλήματα του ίδιου λαού που υπερασπίστηκε, γνωρίζοντας από τη μήτρα της μάνας του, πού θα καταλήξουν και πάλι οι γραμμές της Ιστορίας.
Κάποτε τον έλεγαν Γιώργο, Θόδωρο, Νικήτα, Παύλο, Ίωνα, Άρη, Νίκο, Γρηγόρη, Αλέκο και ήταν πάντα Ένας, που με τις πράξεις και τις συνειδητές αποφάσεις ζωής που πήραμε, τον εκτελούμε καθημερινά στο Τοίχο της Iδιοτέλειάς μας σαν να ήταν Κανένας.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μιλώ...
http://karayan.tumblr.com/post/19681603694

Φώντας είπε...

Αγαπητέ Simple
μαχαίρι και πολυβόλο η γραφίδα σου όπως είπε κάποιος. Πονά πολύ το οτι μας σιχάθηκε "γνωρίζοντας από τη μήτρα της μάνας του, πού θα καταλήξουν και πάλι οι γραμμές της Ιστορίας." κι ακόμα πιο πολύ πονά η οχλατζίδικη συνείδηση μας που "τον εκτελούμε καθημερινά στο Τοίχο της Iδιοτέλειάς μας σαν να ήταν Κανένας."
Να είσαι πάντα καλά.

Ανώνυμος είπε...

Έχεις δίκιο. Οι περισσότεροι δεν θέλουν να ξεβολευτούν και ειδικά αυτοί που έχουν οικογένειες και υποχρεώσεις. Έχουν βλέπεις οικογένεια και δεν μπορούν να κάνουν την τρέλλα. Την τρέλλα οφείλει να την κάνει κάποιος που δεν έχει τίποτα να χάσει ακόμα και την ζωή του. Έτσι αν επιτύχει η τρέλλα του τρελλού και υπάρξει επανάσταση, να σωθεί και η άμοιρη οικογένεια του τύπου που έχει υποχρεώσεις.. Μιλάμε ψάχνουν για κοροιδα. Ακόμα και γέροι μιλάνε για τον Έναν και Μοναδικό. Ισως να είναι αυτός που το λέει αλλά δεν το πιστεύει καν. Γιατί.. είμαστε λιγόψυχοι

Ανώνυμος είπε...

Καλά εσύ αυτά τα λες ως καλλιτέχνης από την δική σου ιδεοφαντασμένη υποκειμενικότητα, για τον αιώνιο και μοναδικό Εναν... Ο Μητσοτακικός που πήρε το λόγο σου και τον έκανε παντιέρα της πολιτικής αντιδρασης στο μπλόγκι του χωρίς καν να βάλει το λινκ προς τα δώ, τι παριστάνει δεν ξέρω... Μετά την ανάρτηση-γλύψιμο στον Βρυκόλακα σαν απολογία φαντάζει..
Για την ιστορία δηλαδή, όχι πως έχει μεγάλη σημασία το ζήτημα.

Iptamenos Ollandos είπε...

Ένας στίχος εν είδει σχολίου:
"Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις,
να μην τις παίρνει ο άνεμος." (Μ. Αναγνωστάκης)

alfazita είπε...

Ένας στίχος εν είδει σχολίου:
"Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις,
να μην τις παίρνει ο άνεμος." (Μ. Αναγνωστάκης)

ΤΟ σχολιο απο τον Iptamenos Ollandos το προσυπογραφω

Ανώνυμος είπε...

Συνέλληνα!
Πάνω από όλα στην πρότασι πρέπει να παραθέσουμε κατά σειρά προτεραιότητος τα "εκ των ων ουκ άνευ μας"...ότι νομίζει ο καθένας (άσχετη σειρά) -ιστορία; γλώσσα; εντοπιότητα; θρησκεία; εύλογη φιλοδοξία; εύλογη ματαιοδοξία; ...υπείροχον έμμεναι; primum vivere; primum philosophari; μύγα στο σπαθί μας; μη μύγα στο σπαθί μας; προσωπική αυτοδιάθεσι άνευ όρων; οικογενεια με ότι συνεπάγεται αυτή; ελευθεριάζουσα συμπεριφορά; ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΣ ΑΓΑΘΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΕΧΟΥΜΕ "ΑΜΕΣΑ" ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ.. ΑΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ; κλπ κλπ..Όταν βρεθούμε αρκετοί να συμπίπτουμε στις όποιες επί μέρους ακολουθίες... θα προκύψουν τότε οι κρίσιμες, ΣΥΜΠΑΓΕΣΤΑΤΕΣ, μάζες και οι "τρακοσάρηδες" θα επανεμφανισθούν!!

ΜΥΡΜΙΔΩΝ είπε...

......................

«Φῶς ζητᾶνε τὰ χαϊβάνια
κι᾿ οἱ ραγιάδες ἀπ᾿ τὰ οὐράνια,
μὰ θεοὶ κι᾿ ὀξαποδῶ
κεῖ δὲν εἶναι παρὰ δῶ.

Ἂν τὸ δίκιο θές, καλέ μου,
μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου
θὰ τὸ βρῇς. Ὅπου ποθεῖ
λευτεριά, παίρνει σπαθί.

Μὴ χτυπᾷς τὸν ἀδερφό σου-
τὸν ἀφέντη τὸν κουφό σου!
Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ
γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό.

Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.

Κοίτα! Οἱ ἄλλοι ἔχουν κινήσει
κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς».

Maria Veremi είπε...

αδερφε ήρθε ο Ενας.
Δημητρης (Μακης για τους δικους του) Χριστουλας το ονομα του.Εφηβος 77 ετων μεχρι χθες.Αιωνιος εφηβος απο χτες το πρωι περασε στην αιωνιοτητα. Ηνιοχος κι αυτος στο αρμα του Ηλιου.
τωρα που ο Ηνιοχος διδαξε αξιοπρεπεια,τωρα που η πρωτη αστραπη εσκισε το πηχτο σκοταδι, θα ξαναγινει το κοπαδι λαος;
ελπιζω, γιατι ξερω πως κρυβει πολλους "τρελους του χωριου" στα σπλαχνα της η πατριδα μας.
...ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΛΙΠΑΣΜΑ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΝΕΚΡΟΙ...

Simple Man είπε...

Ανώνυμε,
ευχαριστώ για την τιμή.

Φώντα,
δυστυχώς οι λέξεις σκοτώνουν πάντα τους αθώους αντίθετα με τα μαχαίρια.

Ανώνυμε,
δυστυχώς νομίζουμε ότι η ζωή μας στοιχίζει περισσότερο από μία Ιδέα. Τόσο αλαζόνες είμαστε.

Ανώνυμε 21-3, 9:48,
Με την ιδεοφαντασμένη υποκειμενικότητά μου.... ωραίο αυτό, θα το σημειώσω.

Ιπτάμενε,
όταν μιλάνε οι ποιητές εμείς καλύτερα να εξαφανιζόμαστε. Πάντως πραγματικά σε ευχαριστώ.

Alfazita,
να΄σαι καλά.

Ανώνυμε,
Έλληνας είναι κάτι που δεν προσδιορίζεται από τίποτε και από κανέναν. Απλά ή το έχεις ή δεν το έχεις.

Μυρμιδών,
πάντα θύμα, πάντα ψώνιο, πάντα ψηφοφόρος αιώνιος.

Μαρία Βερεμη,
αν ήταν ο Ένας, σήμερα θα ξυπνούσαμε με ένα χαμόγελο στο στόμα και με ένα Καλάσνικοφ στο χέρι.

Ανώνυμος είπε...

"Έλληνας είναι κάτι που δεν προσδιορίζεται από τίποτε και από κανέναν. Απλά ή το έχεις ή δεν το έχεις"...Αυτός κυρίως είναι ο έχων, εκ γενετής, τον φιλοσοφικό λόγο,κυρίως την αφαιρετική ικανότητα προκειμένου να αρθή ( ως έχων επιβιωτική ανάγκη να ίδη τα πάντα και να προσπαθήση όπως τα εξηγήση), είναι αυτάρκης και αυτοδύναμος (ως ελέγχων την ύλη και τα "καμώματά" της διά του λογισμού του), δύναται να "φύεται" απανταχού της γης και... είναι σπανιότατο είδος ( απλώς σε μεσογειακούς "ακραίους" αισθητικά χώρους επιβοηθείται η επίκτητη κατασκευή του αποτελεσματικότερα)..Φυσικά εάν συμφωνήσουμε, στο περίπου έστω με τα ανωτέρω, αποκλείεται να είναι, έστω και καλός, πολιτικός ανήρ και πρέπει να εύρη κάτι ως φαλανστήριο γιά να συζήση με τους ελαχίστους ομοίους του.

MANIER είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
MANIER είπε...

Πάντα ο Ένας! « www.olympia.gr

Simple Man είπε...

Manier,
το να παραποιείς τον τίτλο και να βάζεις την υπογραφή σου σε κείμενο γραμμένο από άλλον είναι κι αυτό μία απόδειξη ότι δεν μας αξίζει Κανένας.

MANIER είπε...

Συμφωνώ απόλυτα!έκανα παρέμβαση και σε άλλα δύο blog που είχαν αναρτήσει το κείμενο σου παραποιημένο και το άλλαξαν ....τώρα για το συγκεκριμένο τι να πω.