Μας αξίζει...

Κατερίνα Γκαράνη
Έξι «πολιτικοί» και έξι «δημοσιογράφοι». Ερωτήσεις ανώδυνες και κατευθυνόμενες από τα δημοσιογραφικά κέντρα που τις προωθούν. Κονσερβοποιημένες απαντήσεις που δείχνουν ότι πίσω από τα ανθρωπάκια που διψούν για εξουσία βρίσκονται πάντα τα ίδια μυαλά. Καμία έκπληξη, μόνο το μανικιούρ όλων των αρχηγών ήταν από τεχνίτες με ταλέντο.

Ελάχιστες ώρες πριν μπουν στην πασαρέλα για να αναδείξουν τα σιλικονούχα μυαλά τους και τις ανορεκτικές ψυχές τους, στην Ελλάδα που θέλουν να κυβερνήσουν, 1.500 εργάτες των ναυπηγείων μάθαιναν ότι τον άλλο μήνα δεν θα έχουν μεροκάματο γιατί το Κράτος έκανε το θαύμα του για άλλη μία φόρα και δεν τήρησε την συμφωνία με γερμανικό βιομηχανικό κολοσσό θεωρώντας ότι οι Γερμανοί είναι «φίλοι μας». Το βιομηχανικό κέντρο της Ελλάδας που πουλήθηκε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ήρθε και κατέρρευσε επί κυβερνήσεων αντίΠΑΣΟΚ, χρεώνοντας τους Έλληνες πρωί-πρωί με 520.000.000 Ευρώ. Περίπου 1,000,000 Έλληνες ασφαλισμένοι (με το ζόρι από ιδιωτικές ασφαλιστικές) μάθαιναν ότι τα χρήματά τους πήγαν περίπατο αφού ασφαλιστικές εταιρείες που ποτέ δεν ελέγχθηκαν από το Κράτος αλλά που ο νόμος του Κράτους ορίζει εσύ να τις εμπιστεύεσαι, έβαλαν λουκέτο, χρεώνοντας αρχές τις εβδομάδας τους Έλληνες με τουλάχιστον 400.000.000 Ευρώ, πέρα από τους άνεργους που αφήνουν αυτές οι εταιρείες πίσω τους αλλά και πέρα από την κατάρρευση των υπολοίπων εταιρειών που αποτελούν το τραστ των ασφαλιστικών στην Ελλάδα.

Το Κράτος βέβαια έπραξε νόμιμα στην περίπτωση Αγούδημου με την κατάσχεση 5 οχηματαγωγών πλοίων που εξυπηρετούσαν τα νησιά της άγονης γραμμής. Ξέρετε υπάρχουν και εκεί Έλληνες πολίτες οι οποίοι επιμένουν να λέγονται Έλληνες. Αυτοί από εδώ και μέχρι να κλείσει συμφωνία η νέα κυβέρνηση με νέο εφοπλιστή ο οποίος πάλι θα χρωστά της Μιχαλούς στο Κράτος διότι δεν θα ελέγχεται μηνιαίως μέσω μιζών στα κυβερνητικά στελέχη αλλά μόνο κατά την περίοδο εκλογών, θα έρχονται στην Ελλάδα κολυμπώντας ή ίσως είναι καλύτερα γι’ αυτούς να κατευθυνθούν προς Τουρκία μεριά για τις άμεσες ανάγκες τους.

Εν ώρα Debate η Ελλάδα καιγόταν κυριολεκτικώς αλλά ούτε μία ερώτηση δεν έγινε από τους δημοσιογράφους του παρακράτους, παρά μας αφορούσε περισσότερο η βίλα Σουφλιά και βέβαια είχαμε άγχος αν η πράσινη ανάπτυξη θα φέρει καινούργιους αγοραστές σε νησιά και σε λόγγους. Ερωτήσεις πυροτεχνήματα για κουκούλες και μολότοφ, απαντήσεις χωρίς ίχνος ρεαλισμού πίσω από σημαίες και σφυροδρέπανα, άγχος αν ο Τρεμόπουλος θα χριστεί «Σκοπιανός» για να τον "παίρνει" περισσότερο η κάμερα, δηλώσεις να ανατριχιάζεις οι οποίες σε θέλουν να ορίζεις την γη σου «ως Ισραηλινός με εχθρούς γείτονες τριγύρω» και αν το πανεπιστημιακό άσυλο αρθεί θα είναι αντιδημοκρατικό λες και αυτοί που βγαίνουν από εκεί μέσα δεν θα χτυπιούνται καθημερινώς από το γκλομπ της κάθε «δημοκρατικής» εξουσίας.

Χωρίς ίχνος μηδενισμού και χωρίς τάση αφορισμού αναρωτιέσαι αν αυτό τελικά που βλέπεις στο τηλεοπτικό γυαλί είναι το καλύτερο που βγάζει η Ελλάδα. Πρέπει να είναι το καλύτερο εφόσον η πλειοψηφία των πολιτών το έχει επιλέξει. Έτσι δεν παραπονιέσαι γιατί πραγματικά έχεις ό,τι αξίζεις, όπως το αξίζεις και για όσο το αξίζεις.