Η χώρα τους

// // 26 comments
Κατερίνα Γκαράνη
Θέλω μια μέρα να ξυπνήσω σε αυτή εδώ την χώρα και να νιώσω ελεύθερος. Να μην έχω για ένα 24ωρο μία αόρατη θηλιά στον λαιμό και μία πλάκα μαρμάρου στο στήθος μου. Να δω αυτή την χώρα αλλιώς. Πάνε χρόνια που έχω να ζήσω ξέγνοιαστα για μία μέρα. Δεν είναι τα δικά μου άγχη, ούτε η δική μου απαισιόδοξη ψυχή. Είναι οι άλλοι. Αυτοί που σε περιμένουν στην γωνία κάθε πρωί για να σε κάνουν να νιώσεις απόγνωση.
Μία καθημερινή νόμιμη τρομοκρατία πλανάται στην χώρα από όλες τις πλευρές. Δεν κρύβει δυναμίτες σε κατσαρόλες, δεν στέλνει προκηρύξεις, δεν απειλεί την ζωή σου. Δεν θα σου κάνει κανένα άμεσο κακό, αλλά εσύ το ξέρεις από το πρωί που ξυπνάς, ότι κάποιος σήμερα θα κάνει "το θαύμα του" και θα σου στερήσει την ευτυχία του 24ωρου. Δεν προσδιορίζεται σε πρόσωπα αυτός ο τρόμος αλλά σε πράξεις που κρύβουν πίσω τους πρόσωπα. Κράτος παράδοξων αναρχικών η Ελλάδα. Αυτό νιώθω ότι είναι. Ο καθένας θα κάνει αυτό που του γουστάρει, αυτό που είναι στα δικά του μέτρα αδιαφορώντας για το γενικό πρέπει.
«Το έτσι θέλω» και το «είμαι νόμιμος» είναι οι συχνές φράσεις που θα ακούς σε αυτή την απίστευτη αναρχία. Δε μπορείς να αντιδράσεις, δε μπορείς να θέσεις τα δικά σου επιχειρήματα γιατί ναι, αυτό που κάνει είναι νόμιμο, και σε ελεύθερη χώρα ζει για να το κάνει. Διότι δεν μπορείς εσύ να του απαγορέψεις να ξεριζώσει τα 5 δέντρα στην αυλή ΤΟΥ, ούτε να μην γκρεμίσει το πέτρινο δίπατο πατρικό ΤΟΥ, σπάνιας αρχιτεκτονικής. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να πεις στον εργοστασιάρχη ότι η επιχείρησή ΤΟΥ είναι στα όρια προστατευόμενης περιοχής διότι είναι δική ΤΟΥ γη. Ούτε μπορείς να επιπλήξεις τη μάνα που ξεφτιλίζει με λέξεις το παιδί μέσα στο δρόμο, σε μία κατάσταση υστερίας, γιατί είναι δικό ΤΗΣ παιδί. Ούτε το μαλάκα απέναντι που τραβολογά το σκυλί από το λαιμό με βία γιατί είναι δικό ΤΟΥ σκυλί. Ούτε τον δήμαρχο για το μπάζωμα αλάνας γιατί είναι δικιά Του η εξουσία. Ούτε τον ανάγωγο δικηγορίσκο που προσβάλει τη μνήμη ενός παιδιού γιατί είναι η δική ΤΟΥ υπερασπιστική γραμμή. Και η λίστα συνεχίζεται καθημερινά σε απίστευτους χώρους από άγνωστους ανθρώπους με τις κτητικές αντωνυμίες τους στο τρίτο πρόσωπο ενικού αριθμού.
Βρόγχος από το πρωί, γιατί το ξέρεις ότι ο αόρατος εχθρός θα εμφανιστεί και δε θα μπορείς να τον απωθήσεις πόσο μάλλον να τον σταματήσεις. Φταίει το μυαλό ή ίσως πάλι η ψυχή. Η χώρα που αγάπησα καθημερινά φθίνει από αρχόντισσα σε ξεπεσμένη πόρνη που ο καθένας την κάνει ό,τι θέλει, θεωρώντας ότι για όσο του "περνάει", αυτή θα κάνει τα γούστα του.

26 σχόλια:

'ΦΑΝΤΑΣΟΥ' είπε...

Το να γράφεις είναι σαν να αποδέχεσαι την ευθύνη για όλα τα εγκλήματα στη γη.Μερικές φορές νιώθω τόσο ένωχα που γράφω δεν ξέρω αν και άλλοι..
Θα αναβάλλουμε τις χαρές, τις προσμονές μας για μια άγνωστη μέρα σε μια άγνωστη χώρα.Υπάρχουν πάντα πόλεμοι. Ο πραγματικός πόλεμος βιώνεται σε περίοδο ειρήνης.
Η ειρήνη δε θα φτάσει ποτέ...Δεν είμαι πλέον παιδί.Δεν είμαι νέος.Είμαι σε ηλικία να γνωρίζω ολα τα παιγνίδια της φαντασίας μου, με κούρασαν αυτά τα παιγνίδια.
Ο κόσμος έχει κορεστεί από τέχνη και έγγραφα, έχει πνιγεί στο ψέμα και το οξυγόνο του αέρα μειώνεται..μειώνεται ολοένα!

Φώντας είπε...

Σε μπουρδέλο άνευ νταβατζή όλα επιτρέπονται.
Καλό θα ήταν ο νταβατζής να ήταν ο κοινός νους αλλά ούτε της πολιτικής πουτάνας δεν είναι.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Με σκέψεις παρόμοιες έχω που τσακώνομαι κάμποσο καιρό τώρα.
Μια με παίρνει από κάτω, μια βρίσκω σημεία εσωτερικής ισορροπίας ανορθόδοξα...
Και κοιτώντας γύρω μου τον κόσμο έχω την αίσθηση τσούρμου που αφού έχει πάρει LSD τραβά προς το γκρεμό με ηλίθιο χαμόγελο...

busy bee είπε...

Την καλησπέρα μου!
Δεν είναι δικιά τους η χώρα, δικιά ΣΟΥ είναι απλά την έχουν "αρπάξει" βίαια από σένα, ίσως γιατί είναι περισσότεροι αριθμητικά.
Ισως...
Ισως και πάλι μια μέρα... να έρθει εκείνη η μέρα.
Ωρα καλή.

τάκης τυρταίος είπε...

Μόνο η ανταρσία δεν είναι νόμιμη.
Το να είσαι απέναντι σε όλα αυτά είσαι και γραφικός.
Το ηθικό τελικά όπου τους βολεύει...

Agilulfo είπε...

ότι αγαπάμε, το αγαπάμε άρρωστα και ότι δεν αγαπάμε το καταστρέφουμε. ας βάλει ο καθένας ότι θέλει σε όποια κατηγορία θέλει. τα παιδιά του, τα παιδιά των παιδιών του, το περιβάλλον, τα ζώα, τους συνανθρώπους, τον εαυτό του.. δεν αλλάζει τίποτα.

DPurpler είπε...

Παιδεία

tiktos είπε...

Ωραία η χώρα τους στην φωτογραφία.
Έτοιμη για ξέσκιζμα, με το αζημίωτο.
Την ψυχή μου πελεκήσαν
και με αφήσαν
δίχως γάργαρο ουρανό

simple man είπε...

fantasou,
η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές κι εγώ νιώθω ότι το οξυγόνο δεν είναι αρκετό για τα πνευμόνια μου.

Φώντα,
βρώμικο μπορντέλο με άρρωστες πόρνες και όπως είπες...ο νταβατζής αγνοείται.

Μια φορά κι έναν καιρό,
κοίτα να μην σου γίνει συνήθεια αυτός ο τσακωμός γιατί πραγματικά έχει πολύ σκοτάδι εδώ μέσα.

busy bee,
χώρα μου είναι στα συναισθήματα αλλά συχνά έρχονται στιγμές που θέλω να ξεκόψω μαζί της μια για πάντα.

Τάκη,
καλύτερα γραφικό γεφύρι παρά βρώμικη μοκέτα σε συνοικιακό μπουρδέλο.

Agilulfo,
"Να αγαπάνε άρρωστα"....πώς μπορούν άραγε να το κάνουν αυτό;

DPurpler,
Μεγάλη κουβέντα.

Tiktos,
Και όμως ήταν κάποτε αρχόντισσα...

staxti είπε...

Αν δε σου αρέσει, θα σου πουν να πας αλλού..ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ!

Agilulfo είπε...

Εκτός από τις αγνές, κουρασμένες ψυχές, υπάρχουν και οι άρρωστες. Δηλητήρια υπάρχουν πολλά. Δυστυχώς.

Ανώνυμος είπε...

Είπαμε.
Ο καθένας μας όταν κοιτάγεται στον καθρέφτη, δεν βλέπει ένα μαλάκα, μα τον Μεγαλέξανδρο.
Φαντάσου τώρα αυτόν τον Μεγαλέξανδρο με πέντε δεκάρες στη τσέπη, ή πέντε δράμια εξουσίας.
Εσύ διαμαρτύρεσαι γι αυτόν τον..."δικό μου είναι κι ό,τι θέλω το κάνω"
Εγώ πόσο ν αντέξω τον μπάρμαν που καταλαμβάνει με σαράβαλα μηχανάκια 15 (δεκαπέντε μετρημένα)μέτρα δρόμου μπροστά απο το μαγαζί του για να παρκάρουν οι πελάτες του?
Τον καφετέριο που επεκτείνεται παράνομα στο φαρδύ σχετικά πεζοδρόμιο, κλείνει με τοιχάκι και μ΄αυτά τα απαίσια νάυλον την επέκτασή του και κάνει κι αίτηση στη ΔΕΗ να πάρει με έξοδά της τον επίτονα της κολόνας που βρέθηκε πια μέσα στην επέκτασή του? Και διαμαρτύρεται γιατί δεν του γίνεται η χάρη?
Τον άλλο καφετέριο που βγάζει χαγιάτι ενός μέτρου στην είσοδο της καφετέριάς του, σε πεζοδρόμιο 1.50 (ενάμισυ μετρημένου) μέτρου?
Δεξιά - αριστερά επί πέντε μέτρα τραπεζοκαθίσματα και υπόλοιπο πεζοδρομίου πια, μισό επί δώδεκα μέτρα?
Δικό τους κι αυτό?
Εδώ λοιπόν φίλε μου, σε βρίσκω λάθος.
Δεν είναι το "δικό μου"
Τι είναι, δεν ξέρω ρε γαμώ το.
Πάντως, φοβάμαι πως απο δώ και στο εξής, δικό τους θάναι, δικό μας θάναι, οι μαλάκες θά κάνουνε ολοκληρωτικό παιχνίδι...

mbiker

simple man είπε...

Agilulfo,
όλοι μας κουβαλάμε δηλητήρια αλλά θέλει επίγνωση της ασχήμιας του τι μένει μετά, αν τα εκτοξεύσουμε.

mbiker,
ειλικρινά δεν καταλαβαίνω που με βρήκες λάθος. Η λίστα είναι τεράστια και όλη μας κουβαλάμε μία τέτοια κάθε μέρα. Φίλε μου έχουμε αλλοτριωθεί πλήρως. Σε αυτή την χώρα νιώθω πλέον μετανάστης. Ακόμη ψάχνω να βρω τι με κρατάει εδώ εκτός από το πείσμα.

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον παρεξηγήθηκα απλέ.
Ρητορικό ήταν το "σε βρήκα λάθος", θέλοντας να στηρίξω την άποψή μου πως ό,τι ανέφερες, δεν γίνεται μόνο σε κάτι που είναι δικό τους, μα και σε άλλα που είναι δικά μας (δημόσια, κοινοτικά...) και θεωρούν δικά τους κι αυτά. Συγνώμη αν δεν τόκανα καταννοητό, άλλωστε δεν έχω τη δική σου άνεση στη γραφή.

mbiker

simple man είπε...

mbiker,
το έλεγα εγώ. Σε λίγο ούτε εμείς οι υπόλοιποι δε θα μπορούμε να συνεννοηθούμε από την παράκρουση που μας έχουν φέρει.
Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που αναφέρεις. Αλλά και αυτά δικά ΤΟΥΣ είναι. Εμείς απλώς νομίζουμε ότι έχουμε μερίδιο.
Την καλημέρα μου και την συγνώμη μου.

Ανώνυμος είπε...

Σε καλή κατάσταση σε βρίσκω simple...
Εγώ το μόνο που ακόμα θέλω σ΄αυτήν εδώ τη χώρα είναι απλά ...κάποια μέρα να ξυπνήσω. :)
Και δεν έχω καν την ελπίδα της μετανάστευσης.
Το έκανα επί πέντε χρόνια αλλά κι εκεί ...όρθιοι κοιμόντουσαν όλοι κι έτσι γύρισα τουλάχιστον να μπορώ μοιράζομαι όνειρα και εφιάλτες, πιο ξεκούραστα, χωρίς να χρειάζεται πριν και να τα μεταφράζω.

Την καλημέρα μου

alfazita είπε...

Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να καταλάβουν την έννοια του όρου “ιδιοκτησία” την διαχείριση έχουμε σε ένα κομμάτι του χρόνου και τίποτα άλλο .
Όσο για τα υπόλοιπα ας ελπίσουμε ότι σε κάποιους ξυπνάς μέσα τους τον Άνθρωπο

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για τις μεστές σκέψεις σου...

simple man είπε...

Φοράδα,
άσε να μου μείνει το όνειρο ότι σε μία άλλη χώρα ίσως μία μέρα να ξυπνούσα ήσυχος.

Alfazita,
δεν έχουμε συνοχή ως πολίτες μιας χώρας. Δεν έχουμε παιδεία. Έχουμε καταντήσει τα ανάγωγα πλάσματα που πάντα απεχθανόμασταν.

Ανοικτή Ακρόαση,
όπως είπες.....Σκέψεις είναι μόνο. Οι πράξεις δειλά κρυμμένες κάπου.
Να είσαι καλά.

Σιγαλας Μακαριος είπε...

δυστυχώς έχουμε αφήσει να τους περάσει πολύ...

simple man είπε...

WishmasteR,
η αλήθεια είναι αυτή που είπες. Τους αφήσαμε πολύ χώρο...
Την καλημέρα μου.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλημέρα
Κάντε τη δουλειά σας
ηρθα να μάθω μερικά πράγματα που δεν έχουν σχέση με τίποτα παρά μόνο με το ΝΕΤ.. Με συγχωρείτε ή όχι;

Ανώνυμος είπε...

“Ισχύουν απολύτως «τα τρία ΔΕΝ»
(δεν αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης
– δεν αυξάνονται οι εισφορές – δεν μειώνονται οι συντάξεις)!
Δήλωση του πραγματικού Ανδρέα Λοβέρδου ,Υπουργού Εργασίας,
στη ΝΕΤ, τη Δευτέρα, 1.2.2010

«Θέτουμε στόχο να αυξηθεί ο μέσος όρος ηλικίας
συνταξιοδότησης κατά τουλάχιστον 2 έτη
έως το 2015, στα 63 από τα 61 έτη.”!

Δήλωση του σωσία του Ανδρέα Λοβέρδου,
την Τρίτη, 9.2.1920

α Κενταύρου είπε...

Η ξεπεσμένη πόρνη σήμερα βρήκε με μεγάλη χαρά νταβατζή...

goofyMAGOUFH είπε...

Στον αγώνα του προσωπικού πολιτισμού με το νταβατζιλίκι
σημειώσατε -χωρίς δεύτερη σκέψη- 2

simple man είπε...

Aνώνυμε,
αν θεωρούμε ακόμη ότι πολιτικοί είναι τέτοιου είδους ανδρείκελα τότε σίγουρα έχουμε χάσει εντελώς το νόημα της πολιτικής.

α Κενταύρου,
Με ή χωρίς, πόρνη παραμένει.

goofyMAGOYFH,
είναι θλιβερή η όψη μας όταν θέλουμε να παινευόμαστε ότι είμαστε πολιτισμένοι.