Νικηθήκαμε, Γιάννη

// // 15 comments
Κατερίνα Γκαράνη
Ποιο τελικά ήταν το αποτέλεσμα  της δήθεν λαϊκής εντολής για εκλογές; Να στριμωχθεί ακόμα πιο πολύ στον τοίχο ο λαός. Να μπει στην διαδικασία  επιλογής αρχικά Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο, να φθάσει στο  δίλημμα Ευρώ ή Δραχμή και να καταλήξει σε έναν καινούργιο διπολισμό με διαφορετικό  όμως πρόσωπο.
Από τη μια ένα Κράτος δημοσιουπαλληλικό  υπό την κατεύθυνση του πασοκοθρεμμένου ΣΥΡΙΖΑ  (με την γνωστή παπανδρεϊκή συνταγή όλα δημόσια χωρίς αξιοκρατία) και από την άλλη η γνωστή Δεξιά να θέλει πώληση της εθνικής περιουσίας βουλιάζοντας όλο και περισσότερο την χώρα σε χρέος προσκυνώντας την Ευρώπη .
Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της δήθεν λαϊκής εντολής και του δικαιώματος να ψηφίζουν όλοι, ακόμα και εκείνοι που δεν έδωσαν το παραμικρό στην χώρα αλλά η χώρα αυτή τους κανακεύει από το 1981.
Το δίλημμα με μιας έγινε ένα: Ξεφτίλα  ή ξεφτίλα. Διότι και με τη μία επιλογή και με την άλλη το σίγουρο είναι ότι το Ξεπούλημα θα είναι ο καινούργιος Παρθενώνας  της Ελλάδας φτιαγμένος όλος με φθηνά ψηφοδέλτια. Και ήταν τόσο εύκολο να γυρίσεις την μπάλα σε αυτό το στημένο παιχνίδι. Να πετάξεις εκτός των συνόρων σου την Ευρώπη. Διότι αν και δε μπορείς να το καταλάβεις ακόμα, μέσα στο φτιαχτό άγχος που σου επέβαλλαν, η Ευρώπη είναι εδώ και χρόνια, είτε ενωμένη είτε διαιρεμένη, ένα ξεπερασμένο πολιτικοοικονομικά σύστημα που μόνο με τον φόβο ότι θα σε καταστρέψει μπορεί να συντηρεί τα ήδη σαπισμένα όργανά της.
Σε έβαλαν, λοιπόν, στο μαντρί με την ψευδαίσθηση ότι ήσουν σε ελεύθερο αγρό και ως πρόβατο με τον φόβο μιας επικείμενης πείνας, πήγες εκεί που νομίζεις ότι θα βρεις περισσότερο χορτάρι να φας αδιαφορώντας που θα βρεθεί χώμα για τις ρίζες του χορταριού και νερό για πότισμα.  Λοιπόν, πρόβατο, ήρθε η ώρα να το συνειδητοποιήσεις ότι θα πεθάνεις από ασιτία. Δυστυχώς για σένα δεν θα έχεις την επιλογή να σε φάει τιμημένα ένας λύκος ή να δαγκώσεις μία φορά στην ζωή σου το χέρι που πάει να σου βάλει λεπίδι στο λαιμό.
Η επιλογή σου να παραμείνεις πρόβατο συρόμενο σε εκλογές που δούλεψαν ως ανάχωμα της εξέγερσης, που ήθελες δεν ήθελες φιλειρηνιστή μου θα  γινόταν χωρίς κατευθυνόμενο πολιτικό υπόβαθρο αλλά με συλλογική ώθηση και που ίσως να σε έκαναν να ζήσεις έστω και για μια στιγμή ως άνθρωπος  ελεύθερος, αποδεικνύει ότι τελικά είσαι πολύ λίγος για μια οποιαδήποτε πατρίδα, πόσο μάλλον για μια Ελλάδα.
Αναμένοντας την δεύτερη δήθεν λαϊκή εντολή για εκλογές που περιχαρής θα κουνάς κομματικά σημαιάκια  και θα περιμένεις ή να διοριστείς στο δημόσιο του νέου σοσιαληστή που προσκυνά μια Ευρώπη νταβατζή  ή να σώσεις τα κλεμμένα σου γεμίζοντας κι άλλο τα σεντούκια σου με την στήριξη μιας Ευρώπης δικτάτορα, νιώθουμε τι σημαίνει εθνική προδοσία. Διότι δεν πονάει ούτε η κρίση, ούτε το χρέος, ούτε η φτώχεια, ούτε ο πόλεμος, ούτε η προσβολή. Αυτό που πονάει είναι όταν ξέρεις εκ των προτέρων ότι αυτός ο λαός δεν θα αλλάξει ποτέ, Γιάννη.

15 σχόλια:

grsail είπε...

Πράγματι, νικηθήκατε φίλε Simple Man.

Iptamenos Ollandos είπε...

Η πλάκα αδελφέ δεν είναι ότι κάποιοι δεν βάζουν μυαλό, γιατί ο Γιάννης -πίστεψέ με- ήξερε εκ των προτέρων ότι θα νικηθεί. Η πλάκα είναι ότι κάποιοι νομίζουν ότι έχουν νικήσει κιόλας... Ανελεύθεροι ήταν και παραμένουν.

Φώντας είπε...

Αγαπητέ Simple
Ο Ιπτάμενος έχει απόλυτο δίκιο, γιατί όπως λέει και κάποιος δεν είμαστε οι ζώσες γενιές που θα ανταποκριθούμε στην απελευθέρωση λόγω όλων αυτών που λες και άλλων πολλών. Οι πανηγυρίζοντες μυρουδιά δεν παίρνουν από τι έπεται. Η πλάκα είναι πως πανηγυρίζουν προκαταβολικά, κι όλα αυτά για ένα κόμμα απόκομμα ή μια τελεία τέλος πάντων.
Νικηθήκαμε κατά κράτος από μέσα όπως πάντα.
Να είσαι πάντα καλά.

Υ.Γ Να σου θυμίσω και σένα και στον ιπτάμενο επειδή είσαστε παλαιοί στο δίκτυο τους πανηγυρισμούς μιας κασσωρίδος μανιοκήπου χαλκιδίτου πασοκτσούς μπλογκερούς για τις δέκα μονάδες διαφοράς που πήρε τότε ο γιωργάκης της. Είναι βέβαιον πως και οι πρόωροι πανηγυριστές θα λάβουν την ραφανίδωσή τους.

Δράκοντας είπε...

Φίλε Simple Man εξαιρετικό το κείμενο σου. Εγώ θα προσθέσω ότι όχι μόνο νικηθήκαμε αλλά δυστυχώς δεν έχουμε δει ακόμα τίποτα. Τα πολύ άσχημα είναι ακόμα μπροστά μας. Και εδώ θα συμφωνήσω με τον φίλτατο Φώντα πως οι πρόωροι πανηγυριστές θα λάβουν τη ραφανίδωσή τους..:)

Unknown είπε...

ΝΙΚΗΘΗΚΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΑΓΑΠΗΤΕ SIMPLE MAN ΝΙΚΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΚΟΤΩΣΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΩ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ.

Ανώνυμος είπε...

Επρεπε δηλαδή να μην αναγκαστούν να πάνε σε εκλογές, να μην καταγραφεί η κοινωνική αντίσταση, να ξεσηκώνονταν ο κόσμος για να τον τσακίσουν ποιό γρήγορα. Οντως νικηθήκατε...

Simple Man είπε...

grsail,
ναι, νικήθηκα από προβατάκια με ημερομηνία σφαγής εντός του έτους που διανύουμε.

Ιπτάμενε,
έρχονται κάποιες στιγμές που ο άνθρωπος πρέπει να είναι περήφανος για την ήττα του όσο κι αν αυτή πονάει γιατί έγινε συνειδητά και όχι από ανάγκη νίκης.

Φώντα,
Νομίζω ότι οι λίγοι αυτή την φορά νικηθήκαμε ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Κι αν νικηθείς από μέσα σου....αλί στον "νικητή".

Υ.Γ:Η πασοκτσού μπλογκερού είμαι σίγουρος ότι ανεμίζει σημαίες όχι πράσινου αλλά ροζ χρώματος τώρα. "Νικήτρια" και πριν, "νικήτρια" και τώρα. Για το μετά διαθέτουμε και ραπανάκι!

Δράκοντα,
το πικρό της ιστορίας με τους νικημένους είναι ότι ξέρουν τι θα γίνει ακριβώς μετά. Τουλάχιστον αυτοί ως προετοιμασμένοι θα απολαύσουν ένα υπέροχο θέαμα στην αρένα μεταξύ εγχώριων προβάτων και εισαγόμενων λεόντων.

Έσεται ήμαρ,
δεν σκοτώσαμε κανέναν. Την ευθύνη του αποτελέσματος του παιχνιδιού το έχουν αποκλειστικά οι "νικητές". Όπως το είχαν και τόσοι άλλοι "νικητές" τούτης της χώρας.

Ανώνυμε,
όταν συμφωνούν Δεξιοί και "Αριστεροί" για το πότε πρέπει να πατήσουν το κουμπί της αποσυμπίεσης της οργής σου, τότε να είσαι σίγουρος ότι το τσάκισμα θα το λάβεις μέχρι θανάτου άνανδρα, σιωπηλά, ειρηνικά και όπως, εσύ "νικητή", το απαίτησες: Αμαχητί!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ αρθρογράφε είναι λυπηρό πράγματι να νομίζουν νοήμονα(;) όντα οτι νίκησαν.
Ποιόν και τι νίκησαν αλήθεια;
Μα την πατρίδα φυσικά.
Το άρθρο σου είναι εύστοχο και μεστό και αφορά μόνον Έλληνες.

grsail είπε...

Πολλοί αναγνωρίζουμε και τις υπάρχουσες θεμελιώδεις δυσκολίες και τις εσωτερικές ‘ιδιορρυθμίες’ αλλά και το ζοφερό μέλλον που εξυφαίνεται από την Δύση και για την Δύση (και όχι μόνο).
Διαισθάνομαι όμως Simple Man, πως εσύ βιάστηκες να νικηθείς ...

Simple Man είπε...

grsail,
άργησα αλλά συγχρονίστηκα για πρώτη φορά με τους βεβιασμένους πανηγυρισμούς του όχλου. Και τώρα που τελειώνει η θεωρία και οι αναλύσεις επί αναλύσεων (λατρεμένο χόμπι των "αριστερών" λόμπι) νομοτελειακά οδηγούμαστε στην πράξη. Οι "νικητές" ας ετοιμάσουν τις ειρηνικές επαναστάσεις τους και οι νικημένοι ας αρχίσουμε να ακονίζουμε τις καρδιές μας... σαν μαχαίρια.

Simple Man είπε...

Ανώνυμε 1/6, 6:47μμ,
και ποιος σου είπε ότι τελικά ο στόχος τους δεν ήταν αυτός;

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει πρόβλημα "όχλου" τελικά... γι αυτό μασάμε τις κουβέντες μας, γι αυτό, μεταποιητική αδεία, προτιμούμε να ηττηθούμε κι ας μας πούνε συνεργάτες κρυφούς...

Simple Man είπε...

Ανώνυμος 7/6,
μην ανησυχείς οι "νικητές" δεν ασχολούνται με τους νικημένους. Ευτυχώς!

Φωτεινή είπε...

Αυτό που πονάει είναι όταν ξέρεις εκ των προτέρων ότι αυτός ο λαός δεν θα αλλάξει ποτέ.....γιαυτό το κουβαδάκι σου κ σε άλλη παραλία...δυστυχώς

Simple Man είπε...

Αναστασία,
αυτή την φορά λέω να μείνω σε αυτή την παραλία. Σε λίγο θα δω τους νικητές να σέρνονται στην άμμο.